...Tarçınlı kurabiye...

Belinden mutfak önlüğüyle hayata ökselenmiş
Bir serçeydi benim annem…
Basma entarisinin çiçekleri solmadan
Eskitmezdi baharı…
Sanırdım ki
Geceleri hiç yatmazdı
Her sabah tarçın kokardı elleri,
Ellerinden kurabiyeler doğardı…
Menekşeler dizerdi cam pervazlarına
Mendilin düşe…
Annemden geriye ne düşe…
Mutfak raflarına sinmiş
Gurbet türküleri söylerdi
Bülbül dilinden…
En çok
Türkan Şoray kirpikli hırkasını severdi
Apartman topuklarının üstünde…
Çok eski bir dal gibi kırılgan
Maral bakardı…
İncecik omuzlarından
Göçmen saatler geçerdi
Güz yağmurları akardı saçlarından ince ince
Kırağı düşerdi her zemheri
Gülerdi yıldızlar gibi
Yıldızlardan güzel gözbebekleri…