'' Yeşili kovan, gecekonduya koşan kent : İzmir !.. ''

İzmir, Karşıyaka metro istasyon çevresini dolaştım dün... İçim sızladı...

İyi ki İzmir merkezde oturmuyordum... Görüntü çok acıklıydı...

Çevredeki çiçekliklerin içi, sigara ızmariti doluydu... Migrosun giriş kapısı karşısındaki çöp konteynırları bakımsız ve tıka basa doluydu...

Çevrede işportacılar çok dağınık bir görüntü veriyordu...

Güzel birşeyler görme umuduyla, tiyatro sokağını aramıştım...

Bu bölgede  de bir başıbozukluk vardı...

Çevredeki bir çok esnaf ve vatandaş, Ragıp Haykır Tiyatrosu'nu tanımıyordu...

Tiyatro binası, işkembecilerin, tavuk dönercilerin, turşucuların,''milyoncu bakkalların '' arasında adeta kaybolmuştu.

Tarihi tren garı yok edilmiş gibiydi... Tarih ağlıyordu...

Çağdaş kent böyle olamazdı...

Dolmuş duraklarındaki minibüslerin çoğu 40 yaşında, eski, bakımsız ve sevimsizdi...

Durak çevresinde midyeciler, gevrekçiler çiçekliklerin üzerine oturmuş;ellerinde sigaralar, plastik bardaktan çay içiyorlardı. Izmaritlerini de yere atmaktan çekinmiyorlardı...

Belli ki sahibi yoktu kentin...

Zübeyde Hanım'ın müze evinin olduğu öğretmen lokalinde çay içmek istemiştik... Tarihi binanın lokal WC'si çok bakımsız ve yetersizdi... Garsonlar, yorgun ve ilgisizdi...

Ben, buralara gelmeyeli kentin ruhu alınmıştı sanki...

Halbuki Karşıyakalı olmak ayrıcalıktı bir zamanlar...

İzmir....

Ege'nin İncisiydi...

Kurtuluş Savaşımızın son durağı ; devrimlerin başlangıcına tanık olan zafer kentiydi...

Atatürk'ün çok sevdiği kentti...

Hasan Tahsin'in, emperyalizme kurşun attığı Efe'ler diyarıydı...

Şarkıların, şiirlerin ilhamı olan aşk ve sevgi  şehriydi...

Şimdilere ''Kokan şehir ''...

Derelerinden çamur, balçık akan köy...

Bornova'dan Buca'ya kadar gecekondulaşmanın, çarpık kentleşmenin kanserleştiği şehir ...

Buca'daki devasa Atatürk maskını  ve yapılan masrafın tutarını Gazi görseydi ne derdi tahmin edebiliyorum...

''Benim yüzümü görmek, heykelerimi dikmek önemli değildi;ne kadar çağdaşlaştınız ?.. Onu bana anlatın bakalım !..''  deseydi !... Kim ne cevap verebilirdi ?.. Merak ediyorum şimdi !..

Çiğli binaları birer heyula... Menemen'de,çağdaş görünüm adına  ''Taş üstüne taş konulmamış ''...

Taşlaşmış yamuk gecekondulardan geçilmiyor...

Belli ki sahipleneni yok bu kentin !..

Atatürkten sonra ,dört dörtlük bir sanat merkezinin , tiyatro salonunun açılmadığı büyük köydür İzmir !..

Alaybey, Karşıyaka,Yamanlar... Çürümeye yüz tutmuş; deniz havasının ve yılların yıprattığı binlerce tehlikeli (?) konut...

İzmir’in bu duruma gelmesinde merkezî yönetimde siyasilerin, yerel yönetimlerde Belediyelerin...

Tüm bürokratların, meslek odalarının hatta olup bitene seyirci kalan toplumun her ferdinin payı var.

Bu kent, benim için , ülkem için beceriksizlerin,siyasilerin ellerine bırakılamayacak kadar önemliydi

Çarpık kentleşme neticesinde İzmir’in durumuna bakılacak olursa, gecekondu yerleşim yerleri toplam yerlerin yüzde 60’ına yakın bölümünü oluşturuyor.

 Bundan sonra ise düzensiz yapılaşma geliyor.

 Özetle, İzmir’in yüzde 80’i plansız ve kaçak yapılaşmadan ibaret.

İzmir’in birçok problemi var ;ama en önemlisi ve öncelikli olanı budur.

Kentsel dönüşüm , İzmir için de millî bir mesele haline gelmelidir...

İzmir bu ilgisizliği, bakımsızlığı hak etmiyor...

Birçok yönden eleştirdiğim belediyesiyle memleketim olan Ankara, yeşile koşarken ; yaşadığım kent,güzel İzmir'in boynu bükük kalamaz !..

Kimse, kimseyi suçlamasın artık !..

Ben, politik yaklaşımları olan bir kişi değilim!..O tipler değil mi ki bu ülkenin canına okuyanlar ?..

  '' Yeşili ,denizi kovan ; gecekonduya , çamura koşan ''  bir İzmir istemiyoruz...

Dünyanın sayılı tarih ve turizm cenneti olması gereken İzmir'i layık olduğu yere yükseltebilmemiz için  parti-pırtı gözetmeden tüm STK'lar ve HALK çabalamalıdır.

Yoksa,son pişmanlık fayda getirmeyecektir...