- Kategori
- Şiir
''Bir şair sustu''
Yetim öksüz kalmış /
Yaşadığı dahi belli olmayan bedenim.
Kimsesiz çırpınışlarda atıyor mu ki, yüreğim hala
Yaşıyor muyum diye çok sordum kendime
Sensiz asla, sensiz asla! Diye yankılandı durdu bir ses kulaklarımda.
Şiirlerim susmaz sanırdım; kalem bile yazmıyor ki sensiz
Bu nedendendir ki;yorgun, kırgın ve belirsizlikler içindeki yüreğim solgun.
Kaç mevsim birden devirmişim ben; hiç sorma/
Aynı anda yazlar, kışlar, geçmiş ömrümden
Namlunun ucunda kalmış, ağrısı dinmez serim
Bağırsam; çağırsam ne fayda; kim duymuş ki feryadımı/
Sen duymuş olasın yüreğimin çığlığını.
Yalnızlığım kelepçe türünden, ayrılmaz ki ellerimden
Yüreğimde yangınlar, sönmez ki sen gelmeden
Ağır enkazlar altında kalan naçiz bedenim, ayaklanamaz ki sen ellerimden tutmadan
Dayanılmaz işkencelerden kurtulamaz ki hücrelerim, sen beni yüreğine salmadan…
Tükenen bir şairin son satırları bunlar…
Ve son cümle dilimdeki…
“Yalnızlıklar ve karanlıklar girdabında, bir şair sustu…..”
Gözlerinin içi gülen fotoğrafını gördüğümde bil ki;
Acıdan eser olmayan bir şiir yazacağım sana
İmkanı olsaydı da bir dokunuşta alabilseydim göz bebeklerine sinmiş acılarını
Ah! Arkadaşım keşke imkanı olsaydı da silebilseydim gözlerine acı dolduran anılarını
Sen başaracaksın eminim…
Hüznü hak etmeyen yüreğine, gencecik bedenine hak ettiği değeri sen vereceksin
Sen başaracaksın eminim…
Acıları sen acıtacaksın, o seni acıtmadan….
Yaşadığı dahi belli olmayan bedenim.
Kimsesiz çırpınışlarda atıyor mu ki, yüreğim hala
Yaşıyor muyum diye çok sordum kendime
Sensiz asla, sensiz asla! Diye yankılandı durdu bir ses kulaklarımda.
Şiirlerim susmaz sanırdım; kalem bile yazmıyor ki sensiz
Bu nedendendir ki;yorgun, kırgın ve belirsizlikler içindeki yüreğim solgun.
Kaç mevsim birden devirmişim ben; hiç sorma/
Aynı anda yazlar, kışlar, geçmiş ömrümden
Namlunun ucunda kalmış, ağrısı dinmez serim
Bağırsam; çağırsam ne fayda; kim duymuş ki feryadımı/
Sen duymuş olasın yüreğimin çığlığını.
Yalnızlığım kelepçe türünden, ayrılmaz ki ellerimden
Yüreğimde yangınlar, sönmez ki sen gelmeden
Ağır enkazlar altında kalan naçiz bedenim, ayaklanamaz ki sen ellerimden tutmadan
Dayanılmaz işkencelerden kurtulamaz ki hücrelerim, sen beni yüreğine salmadan…
Tükenen bir şairin son satırları bunlar…
Ve son cümle dilimdeki…
“Yalnızlıklar ve karanlıklar girdabında, bir şair sustu…..”
Gözlerinin içi gülen fotoğrafını gördüğümde bil ki;
Acıdan eser olmayan bir şiir yazacağım sana
İmkanı olsaydı da bir dokunuşta alabilseydim göz bebeklerine sinmiş acılarını
Ah! Arkadaşım keşke imkanı olsaydı da silebilseydim gözlerine acı dolduran anılarını
Sen başaracaksın eminim…
Hüznü hak etmeyen yüreğine, gencecik bedenine hak ettiği değeri sen vereceksin
Sen başaracaksın eminim…
Acıları sen acıtacaksın, o seni acıtmadan….