''Biri beni öldürsün...''

Başkalaşmış bir hayat;
Başkalarının hayatı,
Bir başka yapmış beni...
...
Hep başkalarının mutluluğu için yaşadım;
Başkaları gülebilsin diye;
Türlü rollere büründüm;

Bu rollerle de yaşıyorum,

Yoksa yaşamaya mı çalışıyorum...
...
Nasılım sence bu rollerde;
İyi mi?
Yapabilmişmiyim,
Becerebilmişmiyim,
Yoksa;
Yoksa boşa mı kürek çekmişim;

Akan
Irmağın tersine doğru...
...

Değiştirdi beni rollerim;
Yitirtti bana beni

Yok eyledi; helak eyledi...
...
Üfff, üff;
Ne sıkıcı,
Ne kadar sıkıcı değil mi?
Ne diyorum;
Ne düşünüyorum biliyor musun?
Ben yapamam,
Ama;
Sen ya da başkası;
Veya başkalarından dileğim;
Ne olur;
Ne olur;
''Biri beni öldürsün...''

Hepimiz, daha doğrusu birçoklarımız çok küçükte olsa strese girmiştir. Yani birçok olaylar bizi etkilemiştir . Birçoklarımızın hayatı belki çok ilginç; veya çokta acımazsız olabilir.
Kafalarımız karma-karışıktır da kendimizi ifade edemiyoruzdur. Galiba ben bu haldeyim. Yukarıdaki yazımda da bu belli olmuyor mu?

Bu kadar kafam allak-bullak olmamıştı desem ; yanlış olmaz galiba. Gerçekten düşünemiyorum. Daha doğrusu anlamıyorum. Küçük mutluluklarla yaşıyorum. Bir küçük mutluluk yaşatıyor beni( kısa bir gülümseme; ardından somurtuş). Yapmaya alışmış olduğum ve yaşadığım bu rol bunalttı beni.

Bende varolan bir suçluluk duygusu mevcut; geçmişten gelen.

Bunda kader mi; kaderimi belirleyen ben mi suçluyum?