" Biz, aynı toprağın çocukları " Bir Gün

" Biz, aynı toprağın çocukları " diyor Ayşe Kulin BİR GÜN adlı eserinde...


Örgütte ilahlaşmış Kürt bir kadın ile, T.C Kaymakamının Gazeteci kızının buluşmasını kaleme almış Sn.Kulin.

Türklerden, Kürtlerden, aşiretlerden, töreden, örgütleşmeden, evlilikten, aşktan ve de sevgiden ama en önemlisi EĞİTİMDEN dem vurmuş yazar, hem de olağanüstü bir kurguyla.

Geçmişte aynı yolları katetmiş iki can arkadaşın, kankardeşim 30 yıl sonra bir hapishanenin görüşme odasındaki paylaşımlarını paylaşmış bizimle. Kitaptan bir küçücük bölümü paylaşmak isterim sizinle

" O sırada, benim eşkiya dediğim insanların, Zelha'nın kahramanları olduğunu bilmiyordum. Tıpkı Zelha'nın yeğenine, benim kahramanlarım tarafından yapılanları bilmediğim gibi. Diyeceğim, kötülük söz konusu oldumuydu, yoktu birbirimizden farkımız. Karşı saftakini perişan etmek için uyguladıklarımız, her iki tarafı da perişan ediyordu ne yazık ki. Üstelik bedenen olduğu kadar da manen. "

Biz olduğumuz olguya, İNSANLIĞA ve EĞİTİME parmak basmış hem de göstere göstere yazar.

Türk ya da Kürt herkesin birey olduğunu, Ölüm acısının evrensel bir yoğunluk ifade ettiğini, Hayata bakışımızı ve hayattaki duruşumuzu YAŞANMIŞLIKLARIMIZIN çizdiğini göstermiş bize.

Hayatta herkes yaşadıkları ışığında algılar dünyayı, kendi penceresinden bakar gökyüzüne elbette, ama EĞİTİMle bakış açılarızı genişletmek, at gözlüğünden kurtulmak mümkün. Bu bağlamda herkes üzerine düşen görevi yerine getirebilse keşke.

Keşke doğudaki okuyan kız çocuklarının oranı ile Batı'daki okur-yazan kızlarımızın sayısı eşitlense.

Keşke TERÖR ve ÖRGÜTLENME yerine iki kültür ( Türk-Kürt) tıpkı Kurtuluş Savaşında olduğu (yapabildiğimiz) gibi omuz omuza verebilse T.C de...

Keşke (Bazı )Kürtler Türkleri, haklarını hiçe sayan bir sömürgeci gibi görmese... VE ... Keşke

Keşke Hiç KEŞKELER olmasa

KEŞKE


Pınar Yeşiltay SEVİM
21-09-2007
03:12
İzmir