''Eski bir adam''

Evin orta yerinde tuğlalı demirden bir soba

Altında düğün hediyesi bir halı

Yıllanmaktan bıkmış yamalı

Yarı iplik, yarı naylon

Yeşil mi yeşil, karalı mı karalı

Beyazdan yamalı, kirli

Direkler üstünde odayı seyreden bir televizyon

Dantelden başörtülü, kolalı

İki de boynuzu var, yandan çarklı

Duvarlar kendinden eskitmeli

Kaldırılmış resimlerden hatıra minik delikler havalı

Birde boyası var ki sormayın

Sanırsınız sulu boyalı

Duvarın bir kenarında yorgun bir bisiklet

Katlanmış acılara, pinokyo

Odanın bir kenarında bir yatak

Yaylı sazlı, yorganı ilkbahar sanırsınız

Yemek masasının üstü ekmek kırıntılı

Ürkek bir fare deliğinden süzüyor kırıntıları

Kapı açılıyor

Yorgun ayaklar tahta bir sandalyede kendine geliyor

Ak saçlar sabahtan taranmayı unutulmuş

Belli ki yıllar meydan okumuş

Adamın dirseği sandalyenin omuzluğuna dost

Şakaklar avuç içine sevdalı

Yarı uykulu, yarı uykusuz

Mazi dediğin ne ki yıllar umursamamış adamı

Umutsuz bir umut yatar adamın içinde

Sevdalı, gelecek birine

Ama bu akşam adam havasında değil

Öksürük bir süredir peşinden gitmiyor

Adam da sevmiş öksürüğü

Tabip boşa bekliyor hastayı

Dışarıda bir rüzgâr

Sokaklarda geziyor gardiyan gibi

Bir plastik su şişesini fırlatıp atıyor

Yaşlanmış umutları bekleyen evin kapısına

Adam birden irkilip kapıya koşuyor

Kapıyı açıp boşluğa bağırıyor

‘’GELDİN Mİ?’’

Mehmet ÖZCAN……21/07/2013