%75’ten daha aşağı doğruluk payı ve %25’ten daha yukarı hata payı olan bir şeyi kabul edemezsin

Bazen bize yanlış gelen bir şeyi şartlar gereği ya da mecburiyetten kabul etmek zorunda kalırız. Zaten yaptığımız ettiğimiz her şey de dört dörtlük doğru/iyi değildir.

Ama işte bunun bir sınırı olmalı.

Bazıları “Dosdoğru kara almalıyız” diyor. Tamam, al getir. Hata payı olmayan proje/davranış var mı?

Tabi bir başka yol daha var: “Kancımız kaybımızdan fazlaysa o işi yaparız” Örnek, iki kişi kurtulacak ama bir kişi de ölecek; yapalım mı?

Hata payı, dış faktörler, istisnalar vs için proje ve davranışlarımızda ne yapsak kontrolümüz dışında bir alan kalır. Sorun bu alanın ne kadar olacağı. Zaruret hallerinde yarısı faydalı yarısı zararlı(zararı faydasını götürmemek şartıyla elbette) durumları da kabul ederiz. Hatta daha kötü durumları. Örneğin susuz kaldık, ağzımızı boğazımızı yakacak kaynar su.

Uzun çalışmalar sonucunda proje ve davranışlarımızda ideal hata payının %25 olması gerektiğini bulduk. Atıyorum bir insan %75 oranında iyiyse(kalan %25’lik bölümünün ölümcül riskler taşımaması kaydıyla) %25 olumsuz yanını kabul ediyoruz.

Doğruluk payı %75’ten aşağı olan proje/durum/davranış kabul edilmiyor. Herkes burada %25 olumsuzluğa takılacak ama hani risk de taşısa kontrol edebiliriz diye düşünüyorum. 20 kişiden 15’i istediğimiz gibi (herkes istediğimiz gibi olmaz da buna mecbur kalırız çünkü) 5’i ise değil. Bu kontrol edilebilir bir guruptur.

Bunu hayatın her yerinde uygulayabiliriz. Mesela aradığımız şartların %75’ini taşıyorsa işe alırız. Keza tembel işçi en az işyerindeki ortalama verimin%75’i oranında iş yapmak zorundadır, değilse iş akdini feshederiz.

Kötülük ve olumsuzluklarda da kişinin %25 kötü ve olumsuz yanlarını yok sayarız. Tehlike arz eden bir yapıysa kontrol ederiz. Yani %25 kötü olan bir kişi bizim için geçerlidir, daha fazlasına izin vermeyiz.