(a+b+c+..=x) 2

Sıfırla çarptım kendimi, sıfır oldum. Bir kez daha çarptım sonra belki bin kez yine de sıfır oldum.

Çoktan seçmeli bir sınava tabi hayatım demiştim ya, yokmuş aslında şıkları, hatta doğru cevapları da yokmuş bu sınavın. Doğru (a+b+c+…) ve yanlış (x) lar eşitlenemiyormuş bu hiç bilinmeyenli denklemde. Sadece sıfıra eşitlenebiliyormuş, eşitliğin her iki tarafınında sıfıra çarpılmasıyla.

Boşuna gayret etmişim zirvesine tırmanmaya o rakımı ölçülememiş dağın, geri iniyormuş sonunda her çıkan. Hala uğraşıyorum, biyoloji ilminin savlarına inat fotosentez yapmaya güneşimi engellese de birileri.

Fizik problemleriyle uğraşmıyorum artık, vicdanıma bıraktım doğrularımı ve yalnışlarımı deltaya eşitleme işini,

Kimya deneyleri de yapmıyorum kanıtlamak için kendime ruhumun varlığını, zaten biliyormuşum varolduğunu. Kanıta ihtiyaç yokmuş aslında bazı şeyleri bilebilmek için...