“Abla”ya Göre Hâl ve Gidiş 47 (Mübadele ve Sadece “Nokta”)

Kuzeninin kızının mesajı, Mübadele başlıklı bir konser duyurusunu iletir:

Eski silahhane, İTÜ Maçka Kampüsü, Mustafa Kemal Amfisi’ni dolduran mübadillerce beğeniyle izlenen; 2018 Avrupa Kültürel Miras Yılı kapsamında, Avrupa Birliği’nin maddi desteğiyle, Ahmet Ozan Baysal ve Alexandros Charkiolakis’in Türkçe, Rumca iki dilde hazırladığı, Recep Gül’ün besteleyip incelikli, derin, ölçülü metnini düzenlediği, ilk kez seslendirilen konser, Kavala’lı Ayşe ile Karadeniz Bölgesi’nden Despina’nın birbirine ters yönlerdeki zoraki göçlerini anlatır.

Anneannesi 1924’te, başını henüz örttüğü 14 yaşında, Girit’in Hanya limanından gemiyle Türkiye’ye doğru yola çıkar. Dayısının anlatımına göre, annesinin ailesi, asıl yerleşim yukarıdaki Adatepe yerine, o sıra ufak bir iskele çevresindeki üç beş ev Küçükkuyu’yu, “biz sahil insanıyız” diyerek tercih ederler. “Devlet babamlara adam başına 35 zeytin ağacı vermiş. Beş erkek kardeş bir yandan fırıncılık da yaparak, bu günlere geldik işte.”

Üçüncü kuşak mübadil “abla”nın içindeki, belli ki genlerine işlemiş hüzün, bir anda yerinden yurdundan edilip yıllarca didinip bin bir emekle kurduğu düzenini birer çıkınla terk etmek zorunluluğundan, rızasız göçten, göç ettirilmeden kaynaklanmakta.

Kızının küçük ailesinin, kendi sanatçı kimliklerinin gerçek çapını görebilmek niyetiyle yapacakları göç ile ilgisi olmasa da “abla” genetik kaygı kaydıyla tedirgin. 8 10 2018 özel tarihinde, her ne kadar bir başka bilinç düzeyine geçmiş ve eski muhalefetini terk etmiş olsa da, arada bulanan dileğinde, duru olması gerektiğini bilir.

Olumsuz duygular zihnine üşüştüğünde, Urfa’da katıldığı Işığın Sonsuzluğu Semineri’nden öğrendiği gibi “Dur!” deyip sakinleştikten sonra, sorununun çözümü için ışığı davet eder. Dileğini olumsuz her tür düşünceden ayırır, arıtır, “ama…” demez: “Çocuklarımla beraber gideceğim, her şey kolayca, sevgiyle neşeyle olacak” der, “yeni yaşamım öncekinden güzel olacak.” …olacak NOKTA.

“Nokta”: Dileğini nokta ile bitirir. Üç nokta, ama, boşluk kaygı ile doldurulur, bilir, fırsat vermez.

“Abla”nın dilekleri yalnızca iyilik sözleri taşır ve sadece noktayla biter.