"Akıllılar hep kuşku içindeyken; aptallar küstahça kendinden emindir."

Sizin de dikkatinizi çekti mi; bilmem. Ama nedense, aptallar, teklifsizce, aptalca kendine güvenir. Kaybetmek yoktur onların kitabında. Bir aptal, daima kazanmayı hayal eder. Ve ilginç bir şekilde, eğrisi doğrusuna denk gelir çoğunlukla... Ortalama bir zekaya bile sahip olmayan; ister şans deyin, ister cahil cesareti, akıllıdan çok daha kolay bulur yolunu.

Akıllı; bir elinde hesap makinesi, ötekinde cetvel, tuşlara basarken habire; aptal yolu yarılar genellikle. Zeki insan olasılık hesaplarıyla boğarken ruhunu; aptal olanı adamın, talihini hayalleriyle yarıştırır. Biri harekete bile geçemeden daha; ötekinin bir uçan halısı eksik... Bilmem kaç diploma sahibi batmak, ele güne rezil olmak kaygısıyla tüketirken yüreğini; aptalın aklına bile gelmez kaybetme ihtimali...

IQ şampiyonu, ne yapmalı acaba?, diye problem üstü sorun üretirken; düz yolda yönünü şaşıran çapsız, bir yandan binayı diker, bir yandan malzemeyi düzer dükkana. 

Herhangi bir konuyu tartışırlarken, akıllı binbir teoriyi yarıştırırken zihninde;aptal en kör, en batıl inancını hararetle, iman gücüyle savunur. Öyle ki, adamın sırf kuru gürültüden ibaret safsatası, akıllının en bilimsel gerçeğini paçavraya çevirir. O tavus gibi kabarırken kör cehaletine bakmadan; akıllı,"acaba ben mi yanlış biliyorum meseleyi?," kuşkusuna esir eder kalbini. Eğer dinleyenlerin de bilinci de yüksek değilse; buyrun cenaze namazına!..

Hani bizde bir söz vardır: " Akıllı düşünene kadar deli köprüyü geçermiş."

Fazla aklın bir işe yaramadığı anlar olur bazen... En sıradan adam, en büyük alimi alt eder kurnazlığıyla. Manazarayı görenler gözlerine inanamasa da; cehalet üstün gelir akla arsız bir cüretkarlıkla. Öyle olmasa, dünyayı ihtirasları değil, sağduyusu yönetirdi insanın... Kara cehalet, yeryüzüne kan kusturamazdı kolay kolay. Bunca belanin tek bir nedeni var aslında:

"Akıllılar hep kuşku içindeyken; aptallar küstahça kendinden emindir." diyen Bertrand Russell dünya durdukça haklı çıkacak gibi...

İnsan aklını rehber etmedikçe yoluna; aptallarla kötüler hükmeder kaderine. En kötü karar bile kararsızlıktan iyidir. Ah bi de bunu akıllılar anlasa!..

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.