"Aşkı özlemişim" demiştik hepimiz

Ben zamansız aşklar için yaratılmışım. Ben sensizlik için yaratılmışım. Kalbim, ömrümün hepsini tek geçirmek için yaratılmış. Rum,Türk,Ermeni… Ben dünyada, benliğimi yapacak kişiyi bulamamışım. Hiçbir ırk dan, hiçbir milletten değil ki sevgilim. Neredesin sen? Uzak diyarlarda mı? Buzullarda mı yoksa? Çöllerde mi? Söyle bana geleyim yanına, söndür benim ateşimi. Dudakların değsin kalbime, kalbim değsin sevgine. Özlemişim. Sana değmeyi, dokunmayı tenini hissetmeyi özlemişim.

Çöllerde yanıyor musun sevgilim? Neredesin?

Buzullar da üşüyor musun yoksa sevgilim? Neredesin?

Gelir misin azıcık da olsa yanıma, dokunur musun dudaklarıma? Sever misin kalbimi, benliğimi bana verir misin? Sende kalmış… Özlemişim diyorum ya sana, seni sevmeyi, öpmeyi, yaşamayı özlemişim. Yaşamı özlemişim. Kalbimin senin için çarpışını özlemişim. Ben aşkı özlemişim.

Sende özledin mi sevgilim? Bana bir kediyi okşarcasına nazikçe dokunmayı, şefkatle sevmeyi özledin mi birini? Benim gibi hissettin mi? Hislerim hislerine eşit mi? Eşit olduğunu söyle lütfen, yalvarmama gerek kalmadan.

Söndürelim mi ateşimizi, ısıtalım mı birbirimizi? Özlemişim benliğimi. Yalnızlığımı al yanına, nazikçe, kırmadan, olur mu? Sert olmasın yanına çekişin, ama fazla nazik de olmasın. Yanına çekişinden anlayayım bana hasret olduğunu. Yanına çekişinden anlayayım, beni nasıl öpmek istediğini…