Aziz Yıldırım, arazi alıyor; Ünal Aysal, satamadım diye gidiyor!

Karşılaştırma yapmanın yolları bellidir.

Anlatıcı; benzerlik, karşıtlıklardan yararlanır ya da “ilişki kurma” yolunu seçer. Bunu yaparken de “mantıklı” olmak başta gelir. Yoksa karşılaştırma, öne çıkarılması gerekeni değil, geride kalanı kurtarma amacına yönelik olur.

“Doğal” ile “yapay”ı dengelemek, “koruma”, “kollama” amaçlıdır.

Örnek mi?

Bir futbol sitesinde, futbol söyleşileri havasında, fotoğraflarla süslenen iki cümle:

“Galatasaray Başkanı Ünal Aysal, futbol takımıyla birlikte Londra'ya uçarken 'Business Class' koltuklarını takıma bıraktı, kendisi Ekonomi sınıfında yolculuk etti. Aynı saatlerde Fenerbahçe Koleji'nin arsası için yapılan ihaleye katılan Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım da ihale çıkışında Anadolu yakasına Marmaray ile döndü.”

Haydi, buna “haber” diyelim ve soralım:

Başlık ne?

“Ünsal Aysal ekonomide, Aziz Yıldırım Marmaray’da!.”

Başlık altında da büyük harflerle bir başkası:

“HALKA İNDİLER!”

İki cümlenin  bir araya “zoraki” getirildiğini söylemek, bunu “haber” diye sunanlara haksızlık sayılamaz. Çünkü “yolculuk anı” ile “ihale çıkışı Marmaray’a binme”, “Niye?” sorusuna yanıt arandığında, karşılaştırmanın ne kadar “ilgisiz” olduğunu gösterir.

Niye mi?

Galatasaray, Başkan Ünal Aysal’ın önderliğinde, UEFA Şampiyonlar Ligi'nde Arsenal ile oynayacağı maç için Atatürk Havalimanı’ndan Londra'ya uçuyor. Fotoğraflardan anlaşıldığı üzere, futbolcular, "Business Class'" koltuklarına tek tek ya da ikişerli  oturarak poz vermişler.

Ya, “halka inen” Ünal Aysal?

“Ekonomi sınıfı”da poz vermeyi uygun bulmuş!.

Ya, “halka inen” Aziz Yıldırım?

O da, bir bölümüyle Fenerbahçe’nin malı olan “kolej arazisi”ni ihale yoluyla 70 milyon TL’ye aldıktan sonra, arkadaşlarıyla Marmaray’a biniyor, Avrupa’dan Anadolu'ya geçiyor.

*****

Karşılaştırmada “güncel” olanlar ilgi çeker değil mi?

Bu konuda “malzeme” çok; ama bunu görmek gerekir.

İşte, ilgisi çekecek, “gerçekçi” bir karşılaştırma:

Galatasaray Başkanı, Galatasaray’ın “varlıklar”ını satarak, düze çıkmak için yola çıkıyor. Ama Olağanüstü Divan Genel Kurulu'nda istediği yetkiyi alamıyor. Sonra seçim kararı alıyor; aday olmayacağını ilan ediyor.

Kısacası, Ünal Aysal, borç ödemek için eldekilerini satmayı tek çıkar yol görüyor.

Ama Aziz Yıldırım?

Yıllar önce, devletten kiralanan bir “kel arazi"de binalar yapılıyor, Fenerbahçe Eğim Kurumları adı altında eğitim hizmeti veriliyor. Devlet Baba, gün geliyor, bu araziyi Fenerbahçe’nin elinden almak istiyor.

Sonra?

Çabalar sonuç veriyor, arazi ihale yoluyla satışa çıkarılıyor. Aziz Yıldırım, “Ne pahasına olursa olsun, alacağız” dediği araziyi 70 milyon TL’ye alıyor.

*****

“Doğal” ile “yapay”ı karşılaştırmak, karşılaştırmadan sayılmaz. Bu bakımdan, “halka inmek” diye sunulan, Aziz Yıldırım ile Ünal Aysal karşılaştırması, güldürür.

Unutmayalım, gerçekçi olmak, aynı zamanda inandırıcı olmaktır.

Son söz:

Aziz Yıldırım, arazi alıyor; Ünal Aysal, satamadım diye gidiyor!