Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

05 Ocak '12

 
Kategori
Deneme
 

"Ben hayatımda hiç kimseyi kırmadım" (?)

"Ben hayatımda hiç kimseyi kırmadım" (?)
 

Bugün yine Güzin Abla günümdeydim :)

Epeydir bakmıyordum yazılarına. Sadece ona değil, epeydir adam akıllı gazete okuyabildiğim yok. Sabahları okumadan güne başlayamadığım en sevdiğim kadın yazarımı bile.

Bu akşam kafamı biraz boşaltmak istedim, bunu da Güzin Abla ile yaptım.

Bir kadın yazmış. Üç yıldır evliymiş, çok da mutluymuş, âşık olup evlenmiş. Evlenmeden önce ise başka bir adam varmış hayatında. Evlenmeye karar vermişler, ama kızın ailesi istememiş adam ondan on yaş büyük olduğu için. Bunun üzerine adam kıza "gel, kaçalım" demiş. Çünkü ailenin kararı kesinmiş, üstelik kızın annesi manevi baskı yapıyormuş, "evlenirsen baban çok üzülür, kalp krizi geçirir" diye. Sevdiği adamın tüm yalvarışlarına kulaklarını tıkamış ve reddetmiş onu. "Ailemi üzmek istemedim, ben hayatımda hiç kimseyi kırmadım" diyor reddetme sebebi için.

Burada durdum düşündüm.

Hayatında hiç kimseyi kırmak istememek?

Yabancı bir duygu değil bana. Ama hiç sevmediğim bir özellik. Daha şunun şurasında bir kaç yıl öncesine kadar ben de büyük ölçüde böyleydim. Aman kimse üzülmesin, kimse kırılmasın. Oldu, kimse değil ben üzülüp kırılayım, feda olsun onlara hayatım. Değil mi ya, incilerim mi dökülür sanki?

Ne kadar yanlış, ne kadar pasif bir tutum. İnsanın kendi hayatını en değerli kılması gerekirken, başkalarının hayatını yaşıyor olması ne acı.

Şimdi doğal olarak diyeceksiniz ki, kadın âşık olup evlenmiş, mutluymuş da, ne iyi olmuş işte, bunun nesine itiraz ediyorsun? Doğru, ama ya tersi olsaydı? Benim itirazım bu düşünce tarzına, bu genç kadının hayatına değil.

Daha küçücük bir çocukken nakşediliyor kafamıza bu düşünceler ailede. Hepimiz yaşıyoruz bunları, istisnaları pek az. Kendine güven sorunu yaratan bu özellikle, çocukken anne baba, kardeş, akraba derken, büyüyünce başka başka insanları da kırmak istemeyerek kendi hayatımızı atıyoruz bir kenara.

Bırakın biraz da kırılsın, üzülsün diğerleri.

Ne herkes bizi sevmek zorunda ne de biz herkese kırılmaması adına boyun eğmek zorundayız.

Esen kalın...

 
Toplam blog
: 314
: 1210
Kayıt tarihi
: 07.08.11
 
 

Üsküdar İstanbul doğumluyum ve halen burada yaşıyorum. Okumak, yazmak ve seyahat etmeyi çok seviyor..