“Bir kez profesör olan derse bile girmiyor.”

“Bir kez profesör olan derse bile girmiyor.” Hafta başında, ulusal basında, ilk sayfalarda yer alan bir haberin başlığı, bu.

Haber, (TÜBA) Türkiye Bilimler Akademisi’nin 2009 yılı Bilim Raporu’nda yer alan tespitlere dayandırılarak hazırlanmış.

Ve ülkemizdeki kamu üniversitelerinde görevli öğretim üyelerinin bilime yaklaşımları irdelenmiş. Ayrıntıları ise şöyle:

“Profesörlük unvanını alan bazı öğretim üyeleri, emekliliğe kadar bilimsel etkinliklerde bulunmayı artık gerekli görmüyorlar.” denilmekte.

Neden olarak da; “ kamu üniversitelerinde öğretim üyeliğinin, kadrolu devlet memurluğu niteliğinde algılanması” anlayışı gösteriliyor.

Raporda “bu anlayışı benimseyen profesörler, konumlarını garanti altına almış saymakta ve emekliliğe kadar bir rehavete kapılmaktalar.” ifadelerine yer veriliyor.

Dahası “üniversite ve yüksek okullarda, kimi profesörlerin yerine asistanlar derslere girmekte, profesörler ise dışarıda kazanç elde etme çabasındalar.” deniliyor.

Raporun ayrıntısında; “üniversitelerde kıskançlıklar ve maddi yetersizlikler araştırma yapmak isteyen gençlerin önünde büyük bir engel oluğu.” hususuna dikkat çekiliyor.

Devamla raporda “ülkede ıskalanan veya ihmal edilen bilimsel konular nedeniyle zaman içinde ekonomide büyük kayıpların oluştuğu” ifade ediliyor.

Raporu hazırlayan TÜBA, kendi çalışmalarını da içerik açısından yetersiz bularak, eleştiriyor ve bir nevi özeleştiride bulunuyor.

Arzulanan; ülkemizdeki tüm kurumlarının kısa sürede işlevleriyle ilgili aktif bir yapıya kavuşmaları. (Özellikle de eğitim kurumları.)

Bunu başaramadığımız sürece, ülke insanı olarak genel anlamda bilimsel yaklaşımlarla sorunları çözme alışkanlığını edinmemiz olanaksız.

İster bir ilköğretim okulunda, isterse bir üniversitede olsun; fark etmez. Başarı için bilimsel yaklaşım ve nesnellik olmazsa olmazdır.

Buna inanmak gerekir. Bu anlamda hepimizin TÜBA’ya bir teşekkür borcumuz var, sanırım.

Ve ülkemiz için hazırladığı “Bilim Raporu”ndan dolayı, kendilerini ayrıca kutlamak gerekir.