- Kategori
- Gündelik Yaşam
"Cemre düştü!"
Geçtiğimiz Perşembe günü baharın müjdecisi 3.ve son cemre de düştü toprağa. Ee haliyle “hoş geldin bahar” nidaları yükseldi yüreklerde, dışardaki soğuğa aldırmadan.
Güneşli şehrim bu sabah. Güneş gözlüğünü yaz kış gözünden çıkarmayan ben; gözlük takmak istemedim pırıl pırıl parlayan güneş karşısında. İçim ısınsın dedim bir damlacık gördüğüm güneşle bakışırken…Fakat hava hiç olmadığı kadar ayazdı, oysa severdim ben kış güneşini. Cemre düşünce daha da çok sevecektimL
Cemre…kışın bitişini müjdeledi bana yine. Çok da kar kış göremedik bu yıl, fakat yine de çook soğuk oldu, yine kat kat giyindik ama keşke birazda yağış olsaydı. Fena bir şey aslında yağışsız kış geçirmek …umarım yaz kurak geçmez.
Biz insanoğlu nasıl da uyum sağlıyoruz mevsimlere. Mevsimler gibiyiz galiba, dönem dönem kış yaşarken, bir bakmışsınız bahar gelmiş ruhunuza. Ot bitmiş sandığınız yerlerde çiçekler tohumlanmaya başlamış…ne güzel. Öyle olmalı aslında bünye, baharın gelişiyle yenilenmeli, yeni planlar yapmalı, uyum sağlamalı yeni mevsime, Bir damlacık güneşin düşündürdüklerine bakın sabah sabah. Bir sürü planlar bile yaptırdı bir anda balkonlar bahçeler için, yaz için…haaa birde yeni bir fotoğraf makinası lazım bana. Yeni kareler yakalamak istiyorum hayattan, içinde bolca ben ve erkişimin olduğu yeni kareler. Ve birazda mutfağa atasım var kendimi, yeni yeni pastalar börekler yapıp, süsleyip püsleyip sevdiklerime sunmak, gözlerindeki mutluluğu görmek istiyorum nedensizce.
Eyyyy bahar, mini mini açmaya hazırlanan çiçekler gibi, yeni yeni renklenmeye başlayan ağaçların yaprakları gibi güzellikler sun ruhumuza. Huzur sun kalbimize…. Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır durumu yaşatma bize, tam da cemreler bitmiş adapte olmaya çalışırken yeni mevsime…
Osman Müftüoğlu yazmış; insan ruhuna ve bedenine de düşüyor cemre diye. Çok beğendim bu sözü. Cemre kaçsın içinize:))
Veeee binlerce şükür bana bu mevsimleri yaşatana, tattırana, bu güzellikleri idrak ettirene…
Bolca sağlık, muhabbet...
Ataol Behramoğlu’ndan…
Bu sabah mutluluğa aç pencereni
Bir güzel arın dünkü kederinden
Bahar geldi bahar geldi güneşin doğduğu yerden
Çocuğum uzat ellerini
Şu güzelim bulut gözlü buzağıyı
Duy böyle koşturan sevinci
Dinle nasıl telaş telaş çarpıyor
Toprak ananın kalbi
Şöyle yanı başıma çimenlere uzan
Kulak ver gümbürtüsüne dünyanın
Baharın gençliğin ve aşkın
Türküsünü söyleyelim bir ağızdan.