"Duygusal zeka" yoksunluğu

“Bilen canavarlar ‘Duygusal zeka’ fakirleridir.”

Leo Buscaglia “Yaşamak, sevmek ve öğrenmek sanatı” adlı eserinde

Günümüz gelişmiş ülke insanlarının çoğundan “bilen canavarlar” diye söz eder.

Bilim ve teknik insanı insanlaştırmıyor.

Duygusal zekası da geliştirilirse insanın, işte o zaman insandan söz edebiliyor.

Şu günkü insanlığa bakıyorum.

Bakıyor, bakıyorum.

Şaşırıp kalıyorum!

Ve utanıyorum!

Bilimde, teknikte ilerlemiş batı insanına takılıyor aklım en çok!

“İngiltere… Fransa… Almanya… ABD…” insanları;

Hayret edilecek kadar gaddar insanlar yahu!

Kendi insanlarına dokunmuyorlar da kendi insanları dışındakilere yapmadıkları zulüm kalmıyor!

Amerika yerlilerine, Afrika yerlilerine...

Japonya halkına, Kore halkına, Hindistan halkına…

Daha geniş anlamda Asya halkına!

Son zamanlarda kuzey Afrika halklarına!

Ve özellikle Irak topraklarında yaptıkları kıyıma!

Ve, ve… Afganistan halkına, Pakistan halkına!

Daha burada üzüntüden karışan aklım yüzünden sayamadığım daha pek çok halka;

O kadar zulüm uyguladılar ki bu güya “gelişmiş ve medeni(!)” insanlar!

Medeniyim demekten utanıyorum vallahi!

Bu canavarlar Afrika topraklarında vahşi hayvan avlar gibi o zencileri avlamadılar mı?

Utanmazca!

Midem bulanıyor bunları düşündükçe, insanlığımdan utanıyorum, utanıyorum!

Bu böyleyken…

Bir de bizimle beraber yaşayan insanların; onları melek, bizleri şeytan görüp bizim çocuklarımıza onların onayıyla kurşun sıkmaları yok mu, hayret edilecek bir felaket ya!

PKK’dan söz ediyorum elbette!

Yönetenlerimiz desen onlar ayrı bir gariplik içindeler.

Bu kadar aleni canavarların önünde onlar nereye yönlendirirse o tarafa kılıç sallıyorlar ya ne diyeyim bilmem?

“Kimin ekmeğini yersen onun kılıcını sallarsın” durumu mu bu şimdi?

Bu yanlışlığın asıl nedeni “Duygusal zeka” yoksunluğu!

“Duygusal zekası” gelişmiş olsa, insan:

*Özgüven sahibi olur.

Öz güveni olan insan başkalarının ancak saygısına ihtiyaç duyar, onu kazanmak için saygın işler yapar.

*Özdenetimi gelişmiş olur, onun bunun ağzına bakıp insanlık dışı işler yapmaz.

İnsana asla zarar vermez, insana zarar vermek saygınlığı zedeler çünkü!

*Empati yapar.

Kendisine yapılmasını istemediği bir şeyi başkalarına asla yapmaz!

*Sorun çözücü yönü gelişmiştir, sorun yaratmaz sorunları çözer.

*İşbirliğine yatkındır; aklı, emeği, gönlü birleştirir, birlikten güç yaratır.

Yaşamak sanattır, sevmek sanattır, öğrenmek sanattır.

Böylesine yaşamı seçmek insanı, “yaşadım ya!” dedirtir ancak!

Benim ülke yöneticilerinden en başta beklentim:

Öncelikle kendileri “Duygusal zeka” sahibi olup, sonra da diğer insanların özellikle gençlerin “Duygusal zeka”larını geliştirmeleridir.

Bugünkü bu canavarlıkların başka türlü önüne geçileceğini sanmıyorum.

Yaşamak sanattır çünkü!

Saygılarımla…