“Elde etmek zor sonrası kolay” durumu yanlış; “elde etmek kolay sonrası zor” olmalı

Her şeyi kolay elde etmeli, her şeye kolayca ulaşmalıyız; zorluk ondan sonra başlamalı.

Ama işte alıncaya, buluncaya, elde edinceye kadar alnımızın derisi çatlıyor, sonrası kolay.

Atıyorum sevdiğin kadını zor elde ediyor, alıyorsun; evlenip senin olduktan sonra her şey kolay oluyor. Kolay olunca da değeri olmuyor.

Almışsın ama senin olmamış, kaçar gider, sevgisi garanti değil, sahip olmak için mücadele edeceksin. Bence eğer illa da bir nikâh olacaksa 50-60 yıl beraber yaşadıktan ve gerçekten birbirinin olduktan sonra olmalı. Peşinden koşuyoruz ya peşinden evlendikten sonra koşmalıyız.

Keza ev alıyorsun, çok kolay olmalı. Ama onu gönlündeki yuva haline getirmek için zorluk evi aldıktan sonra başlamalı. Öyle parayı ver gir içeri yok. Tapu ev senin istediğin gibi olunca düzenlenmeli.

Olması gereken de zaten bu.

Aldık koyduk bir yere, nasılsa bizim artık, ilgilenmeye uğraşmaya ne gerek var.

Her şey böyle… Alırken kolay, sonra uğraş babam uğraş.

O zaman noluyor? Her şey alırken, elde ederken değerli oluyor; elde ettikten sonra değeri kalmıyor.

Hani insanlar bir yarışma için aday oluyorlar ya biz de hayata aday olalım, “Aday sevgili” mesela; gerçek sevgili olunca adaylık sona erer. Buna kim karar verir? Tabii ki sen ve sevgilin. Karşındaki emin değilim derse tırmalamaya devam…