-Garip'ce, bir ölüm-

İstanbul'un taşı toprağı altındır diye!
Vurmuştu sırtına sünger yatağı,
Atladığı gibi kara trene,
Bin umutla gelmişti İstanbul'a.

İstanbul yedi, bitirdi, öğüttü,
Saf temiz köylüyü.
Yavuklusu gözünde tüttü,
Davarların kokusunu bile özledi.

Dönmek istedi, dönemedi,
Başlık parası belini büktü.
Savruldu, durdu;
Bir o yana, bir bu yana,

1983 Yılının,
soğuk bir kış günü, sabahında
Küçükpazar'da, caminin avlusunda,
Buldular donmuş ölüsünü...

Hasan Göksu
P.Bahçe