"Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun"

İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Perez ve Filistin Devlet Başkanı Mahmut Abbas Türkiye’nin konuğuydu…

“Sancılı yurtlar”ın iki lideri, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün misafiri olarak TBMM’de de Milletvekillerine hitaben birer konuşma yaptılar.

Barış ve kardeşlik üstüne kurulsa da cümleleri, yine de yaşanılanların/yaşananların barut ve kana bulanmış “gurbet acılığı” vardı seslerinin tonlarında…

“Zeytindalı” bu coğrafyanın her zaman ihtiyacı olduğu kıymetli bir “değeri” olmuştur…Ama ne yazıktır ki, zeytindalı her seferinde “uzatanlar” tarafından kırılmış, “güvercin”ler vurulmuştur…

Bu yüzden bu coğrafyanın insanları, kendisine Zeytindalı uzatıp güvercin uçuran ellere “minnetle” baksa da aynı zamanda “temkinle” de yaklaşmıştır hep…

Bu kez TBMM altında “azametli bir tarihten, umutlu geleceğe” kanat çırparak uçan, her bir milletvekilinin güvercin yüreğiydi… Bir kayıt daha düşülüyordu aslında tarihe… “Şehit kanıyla alınan o topraklar, ancak şehit kanıyla verilir” diyen bir “bakışın” “divanında”, “ağıtlara aşina topraklar” için “barış” sözü veriliyordu…

Filistin, memleketine “sahip olmak” isterken…

İsrail, “bir memleket” istiyordu…Cahit Sıtkı Tarancı’nın şiiri’ne bir “liman” gibi sığınarak…

Memleketinden “kovulmak” istemeyen kimdir?...

En ağırından, en moderninden silahlar kimdedir de kime karşıdır?…

Ya çocuk ellerde “mitralyöz“ leşen sapan taşları ?…

İsrail, Filistin’de bir gece vakti baskınlarıyla babaların, annelerin, bebelerin evlerini başlarına yıkıp, yurtlarından etmek yerine, iki yurt arasına ördüğü “duvarlarını” yıkabilir mi öyleyse?...

Usta’nın, insanlığı “özlemle” kucakladığı, o “büyülü” şiiriyle kucaklıyoruz bizde… Barışı, dostluğu…Barış içinde dost olmak isteyenleri…Memleketler istiyoruz, memleket isteyenlerin dualarındaki gibi …

Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim
Ne başta dert ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim
Ne zengin fakir ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikayet ölümden olsun.

Dediği gibi üstad’ın…

Yoksa…

“Olmadıktan” sonra…

Yoksa…

“Kırıldıktan” sonra…

Yoksa…

“Vurulduktan” sonra…

Tüm “zeytindalları” sizin olsun…

Tüm “güvercinler” sizin olsun…

Tüm “memleketler” sizin olsun…

Neye yarar…

Neye yarar…

Perez ve Abbas, yıllardır “kanayan” bir “coğrafya” için dua eden yüreklerin misafiriydi…

Ebedi barış ve dostluğa adım atılmasını arzu ettik, dün olduğu gibi bugünde…Yarında edeceğiz…

Önemli olan zeytindalını “kıran”, güvercini “vuran” taraf olmamak; tüm bu “sözlerin”, bu “şiirin” üstüne…