"Gol atan galip"

Kocaelispor - Fenerbahçe maçı beni aldı taa çocukluk yıllarına götürdü.
Daha doğrusu Bülent Yıldırım'ın, "Gol atan galip" demesiydi beni o çocukluk yıllarına götüren...

Saha, zemin, kale, file, hatta ayakkabı ve top ayrımının yapılmadığı,
böyle bir şartımızın, tercihimizin, lüksümüzün olmadığı günlerdi.

Mahalle arasında, bazen deplasman olarak başka mahallede oynardık.
Gerekli olan; çoğu kez kömür curuflarıyla insanların gelip geçmesiyle kendiliğinden düzelmiş bir zemin ve dört büyükçe taştan oluşan iki kale ile plastik bir top. (Ekseriyetle patlak)

Genellikle okul çıkışı veya hafta sonlarında oynadığımız bu kıran kırana maçlarda, hep top sahibi oyuncuları belirlerdi.

Kurulan iki takımın en güçlüsünde kendisi olur, bir de kesinlikle kaleye geçmezdi.

Saatin kaç olduğu umurumuzda olmazdı.

Eğer ki maç berabere devam ediyor ve hava da kararmaya başladıysa ancak tedirgin olurduk.

Böyle durumlarda top sahibinden, "Gol atan galip" uyarısı gelirdi.

Biz o günlerde bulmuştuk "Altın gol" uygulamasını(!)

Oyuna ayrı bir heyecan verirdi bu talimat.

Nihayet bir gol atar veya yerdik, maç da sona ererdi.

Sevinerek veya üzülerek ama her seferinde yorgun, evin yolunu tutardık.

Nereden nereye geldik.

Hakem Bülent Yıldırım sayesinde eskileri, çok eskileri yaşadım, sizlerle paylaştım.

Semih Şentürk'ün Fenerbahçe adına Kocaelispor'a 90+6´da attığı gol de aynı bizim hikayeye benziyor.

Ben buna Bülent Yıldırım benzetmesi diyorum ve kutluyorum...