“Güldür Güldür” neden diğerlerinden başarılı?

Cumhuriyetin ilk yıllarında hızlı bir Batılılaşma sözü İngilizlere verildiği için Devlet operaya da el atmış ve Sivas’a opera götürmüş ve sokaktan vatandaşlar toplanarak zorla salona sokulmuş. Sokaktaki vatandaş Operadan ne anlar. Oyun başlayınca ön sıralarda oturan yaşlı Sivaslı bir amca başlamış oyunun en acıklı sahnesinde. O esnada bu durum Opera sanatçısının gözlerinden kaçmamış oyun sonunda yaşlı Sivaslı amcayı dışarı çıkmadan yakalamış ve sormuş;

-Amcacım oyunda ağlarken gördüm seni beğendin mi performansımızı?

Diye sorunca yaşlı adam üzgün ama şaşkın bir ifadeyle cevap vermiş.

-Yok be oğlum Sivas Sivas olalı böyle zulüm görmedi. J

Şimdi oturup düşünmemiz lazım. Biz Batılaşmayı doğru anladık mı diye?

Oysa daha opera yokken Orta Oyunu vardı Türkiye’de. Halkımız Tiyatro-Orta Oyunu karışımı yapıtlarla daha iyi düşündürülür ve eğitilebilirdi. Tiyatro özellikle halkımızın seveceği daha bizden tiyatrolar her zaman kabul görmedi mi?

Halkımız Tolstoy ve Dostoyevsky’i neden benimseyemedi de İnce Memed’i daha çok benimsedi, Yada Rıfat Ilgaz’ı?

Halk kendinden olanı kendi gibi olanı daha iyi anlar. Yabancı tiyatro ve oyunlarda, kitaplarda yer v insan isimlerini aklında tutması simaları belleğinde tutması daha zor olmakta. ABD sinemasına alıştığı için daha kolay gelmekte ve hemen bir çok kişi ABD Eyaletlerinden en az bir kaç tanesini sayabilecek durumda ama Rus eserleri için bu söylenemez.

Ben uzun yıllar önce Batı Kazakistan’da yaşamasam ve Rus ekolünü tanımamış olsam “Durgun Akardı Don” filminden acaba bu kadar keyif alabilir miydim? Sanmıyorum.

Yada “Doktor Zhivago” yine sanmıyorum.

Halk eğitimine önce halkın kendi değerlerinden başlanmalıydı. Batılı bestecileri sevdirirken dayatma yapılamazdı. Yapılmamalıydı.

Osmanlı zamanında Karagöz-Hacivat, Orta Oyunu Direkler arası denilen yerde Ramazan Eğlenceleriçok yaşlı insanlar tarafından anlatılırdı ben çocukken.

Cumhuriyet halkın aydınlanmasına kesinlikle halkın değerleriyle başlamalıydı. Orta Oyunundan, Hacivat ve Karagöz’den, Ebru ve diğer süsleme sanatından, marongozluk ve tahta işleme sanatından daha sonra heykelciliğe, yağlı boya resme, drama tiyatroya geçilmeliydi. Operaya değil.

Güldür Güldür adlı TV – Tiyatro yapıtı gerçekten başarılı. Kendi içinde bir çok konuya değinmekte. Salih Abi karakteri gitmeden önce Komedi Dükkanı’da çok güzeldi. Bu furya “Çok Güzel Hareketler Bunlar” ile ilerledi. Ancak “Güldür Güldür”ün diğerlerine göre daha fazla başarılı olmasının nedeni var. Gerek Oyuncular gerekse büyük ve usta bir oyuncunun oğlu olan Ali Sunal’ın alçak gönüllü tavırları sahneye yansımakta. Şımarık, ukala tavırlar asla oyunculardan sızmıyor. “Testide ne varsa dışarı o sızar” ilkesi gereği oyuncularda mütevazılık ve işe yüreğini gerçekten koymak, senaryoda 360 dereceden DÜŞÜNSEL TAVAF yaparak halkın ve hayatın bütününe vurgu yapabilmek müthiş. Bir örnek vermek gerekirse Cimri bir babanın karısından sırf bu yüzden ayrılmasını konu alan skeç müthişti. Cimrilik, Nazar, Komşuluk, Her sınıftan Karı Koca Kadın Erkek ilişkileri, İş yaşamı, Özentiler, Münafıklık daha nice sayılamayacak harika konular skeçlerde işlenmiş.

Toplumun üst kesim izleyicileri “Kardeş Payı” gibi yapıtları izlerken bunu da kaçırmıyorlardır eminim. Üzülerek söylemek istediğim konu ise kendisine İslamı referans alan hiçbir kanal asla böyle bir yapıt ortaya koyamıyor. Çünkü hayatı okumaktan o kadar uzaklar ki eğitilirken öğreten yapıtlar maalesef yok. Varsa yoksa hocalarının TV’lerde ego mastürbasyonların tanık olmaktasınız. Artık ben kendisine İslamı referans alan kanalları da izlemiyorum. Çünkü izlenmeye değer çok az şey yapmaktalar ve ne sanatı, ne bilimi, ne televizyonculuğu ne de Tiyatroculuğu okuyabilecek durumda değiller. Onların yapabileceğinin çok daha fazlasını GÜLDÜR GÜLDÜR hayattan dersler vererek yapmakta.

Ali Sunal’ı, oyuncularını ve tüm yayın ekibini böyle güzel ve eğitici program yaptıkları için tebrik etmemek elde mi? Başarılarının devamını diliyorum ve daha cesur konulara girmelerini temenni ederim….