"Hayır" Diyebilmek...

Kuşkusuz bir çoğumuz için son derece zor bir tercihtir hayır diyebilmek. Yaratacağı etkileri düşünerek, nasıl söylendiğini, söylendiğinde karşımızdakinin neler hissedeceğini düşünerek, belkide nasıl söyleyeceğimizi tam kestiremediğimiz için söylemekten kaçındığımız bir sözcüktür "hayır".

"Hayır" demek neden bu kadar zor?

Karşımızdakinin isteklerine olumsuz yaıt vermeninin o kişiyi kıracağını düşünmek,

"Hayır" dersek ilişkilerimizin zedeleneceğini, belkide bitme noktasına geleceğini düşünmek,

Herkesle iyi geçinmek, herkesi memnun etmeyi düşünmek gibi birçok sebepten dolayı "hayır" demekten çekiniriz.

Oysa hayır diyemediğimiz için çoğu kez çektiğimiz bedensel veya ruhsal sıkıntılar hepimizin malumudur. Şöyle sıkılmadan, bin dereden su getirmeden "hayır", nasıl diyeceğimizden önce neden diyeceğimizi bilmek gerekir. Birilerine hayır diyememenin altında iyi araştırdığınızda çoğu kez "sahiplenme duygusu"nun yattığını göreceğiz. Bu duygu ise bize en büyük sıkıntıları yaşatan duygulardan biridir. 

"Mal sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi," diyen tekerlemeyi biliriz de yinede sahip olmak için her şeyi yaparız. Rahat yaşama adına (nasıl bir rahatlıksa) bir miktar mal edinme anlaşılabilir de, insanları sahiplenme, çoğu kez "hayır" diyebilmemizin önündeki en büyük engeldir. Öncelikle "hayır" diyebilmek için sahiplenme duygularımızdan arınmak gerekir. Çocuğunuzun bir isteğine "hayır" demek ile yabancı birinin aynı isteğine hayır demek arasındaki zorluk farkını düşündüğünüzde demek istediğimiz daha iyi anlaşılacakttır.

Konunun çok önemli bir boyutu da kendi tarafımızdır. Bizler dünyaya tek ve yanlız olarak geldik, öylede gideceğiz. Buradaki çabamız evrimimizi yükseltmektir. Yani aslen kendimize çalışmaktır. Bu ego değil görevimizdir. Din adamları bile, "birileri için ettiğiniz dualar aslında kendiniz içindir" derler. Sosyal yaşam içersinde tabii ki birlikte alınacak kararlar ve başkaları içinde yapılabilecek işler olacaktır.  Ancak bunların hiçbiri bizi kendi işimizden alıkoymamalıdır.

Aslolan kendi hayatımız, kendi sağlığımız ve kendi evrimimizdir. Eğer bu düşünceyi içselleştirirsek, daha kolay "hayır" diyebileceğiz. Başkalarının her isteğini (kendi ruhsal ve bedensel sağlığımıza aykırı bile olsa) yerine getirmek bizim, özgürlüğümüzü gözardı ettiğimiz anlamına gelir ki, bu da maalesef gönüllü köleliktir.