ICMG Başkanı Amar Addadi, kapanışta Macit Özcan’ın konuşmasını nasıl sağladı?

Mersin’den Akdeniz Oyunları geçti!

20-30 Haziran arasında, beklenen coşku olmasa da, farklı bir 10 gün yaşandı Mersin’de. Akdeniz Oyunları düzenlemenin gururu yaşandı, demek daha doğrusu.

Oyunlar, dün kapanış töreniyle bitti.

Akıllarda kalanlar, bakış açısına göre değişir.

Açılış ve kapanış törenlerinin düzenlendiği yeni stattaki görselliğe diyecek yoktur. Görsellik, övgüye değer; bunu anlatmak da zor. Çünkü kimi şeyler  anlatılmaz, izlenir/ yaşanır. Açılış ve kapanıştaki görsellik de öyle. Çoğunluk, zaten bunu televizyondan izledi.

Bu görsel şöleni hazırlayan ve sunanlara teşekkür etmek gerekir.

Görsel şöleni statta izleme ayrıcalığı olanlar, stada geliş ve gidişler göz önünde tutulduğunda, farklı iki dünyayı bir arada yaşadılar. Stada, sonra çok uzaklarda tarlalara park ettirilen araçlara varmak, deyiş yerindeyse, zorunlu spor yapmayla eşdeğer.

(Bu kez bedava olanlar azdı. Demek ki Tayyip Bey olmayınca böyle oluyor. İlginç olan, girişte bedava olan su, çıkışta elli kuruştu. Bu ne demek ki? Açıkgözler, bedava dağıtılan sulara el koymuşlardı.)

*****

Oyunlar tam da Gezi Parkı Direnişi’ne rastladı.

Protestolardan korkuluyordu. Açılış ve kapanış biletlerinin satışındaki “oyun” bunun bir uzantısıydı. Aslında bilet satışının adı vardı sadece...

Önlem alınması doğaldı; ama gariplikler de vardı. Sözgelimi, içeriye sokulması yasak maddeler içinde  “kalem”, “göz kalemi” de vardı.

Niye ki?

(“Kalemi alacağız?”
“Niye?”
“Yasak!”
“Kalemin neyi var ki?”
“İçeride slogan yazanlar var.”

Ve kalem, içeri giremiyor.

Bu korku niye?)

*****

Ekranlardan yansıyan görsel şöleni izleyen izledi. İzlemeyenlere “şahaneneydi” demek yeter.

Ya olumsuzluklar?

Sözgelimi halter ve atletizmdeki dopingler, ses getirmediği için, sanki oyunların bir “dalı”ydı.

Biz, daha önceki yazılarımızda, tesis açılışları, açılış töreni ve bilet konusunda, eleştirilmesi gerekenleri eleştirdik; oyunlara siyasetin gölgesinin düştüğünü söyledik.

Nasıl düşmesin ki?

Tesis açılışlarında, oyunlara evsahipliği yapan Mersin Büyükşehir Belediyesi ve önemli tesislerin yer aldığı, tesisler için yer veren ilçe (Yenişehir) belediyesi yok sayıldı. O açılışlarda iktidar partisinin il başkanı, kimi bakan eşleri açılış sahnesinde yer aldı.

(Yılmaz Özdil'in de yazdığı gibi, Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç’ın eşi bile dereceye girene ödül veriyor.)

Kapanışta, başlardaki bir olumsuzluk yerini zorunlu bir “olumluluk”a bıraktı.

Açılışta yok sayılan Mersin Büyükşehir Belediye Başkanı Macit Özcan, kapanışta vardı. Çünkü evsahibi belediye başkanına konuşma hakkı verildi.

Nasıl mı?

Akdeniz Oyunları Komite (ICMG) Başkanı Amar Addadi, “tüzük”te bir değişiklik yapıyor. Yok sayılan, üç dönemdir görev yapan muhalif evsahibi başkan, kapanışta var sayılıyor.

Yani?

Değişiklikle, evsahibi kentin belediye başkanına açılış ve kapanışta konuşma kuralı getiriliyor. Böylece bizdeki durumun bir başka ülkede yaşanmaması için önlem alınmış oluyor. Biz de, istemeden, oyunların tüzüğüne katkıda bulunuyoruz.

“Son 6 ay içinde kentin tüm bölgelerini bırakarak, sadece spor tesislerine gidecek olan yolların açılması ve asfaltlanması için" çalışan, “25 kilometre yolu altyapısını ve orta refüj düzenlemesini" yapan Büyükşehir Belediye Başkan Macit Özcan, sitem etmesin de ne yapsın?

“Sonradan bu çalışmalara katılanlar bunları asla bilemezler. Maalesef emek sarf edenler, işi başlatanlar en sonunda unutulurlar, biz de onlardan biri olduk.”

Oyunlara dışarıdan bakanlar, kendilerine yansıtılanla yetinmek zorunda kalıyor.

*****

Mersin’e “ters”inden gelen de, “düz"ünden gelen de gitti!.

Geride ne kaldı?

Tesisler!..

Bu tesisler nasıl korunacak, bunların işlerliği, verimliliği nasıl sağlanacak?

Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç’ın konuyla ilgili önerisini aktarıldığı gibi yazalım:

Tesislerin bakımı ve işletmesi için bir dernek kurulmalı, bir milyon dolar bağış toplanmalı, bakanlık katkı yapmalı...

Akdeniz Oyunları’na katkıda bulananlar, olumlu ve olumsuzluk yanlarıyla hep anılacaktır.

Mersin’e gelenlere “Hoşgeldin” diyemedik, bari “Güle Güle” diyelim.
 

http://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutce@yandex.com