_İhtilal_

Bir ihtimaldi seninle aşkımız, bir ihtilal gibi yaşadık..
Saçlarımda ellerinin izleri hala görünür bana aynalarda
Ben babanın yokluğunun zorluğuna katarak sevdim seni kendi babamın özlemleriyle..
Ben yalnızlığımı, geçmişi unuttum hep yanında uyurken
Ve sana uyandıkça, utandım sensiz zamanlardan..
Bakışlarındaki gizemi, yüzündeki kirli sakallı hallerini kendime hediye ettim yazdığım şiirlerde..
Sana yazdığım yazıları sadece ben okudum, sana armağan ettiğim şarkıları yalnız ben söyledim..
Sana sustum, sana ağladım anlayacağın..
Ve bir Kayahan şarkısıyla sitem ettim sana
“beni anlamadın ya ben ona yanıyorum..” dedim..
Oysa, sen koynuna ihaneti almıştın bir kere..
Başka bedenlere sarılıp, başka yataklarda sabahlamıştın..
Başka bir nefes dokunmuştu tenine, başka dudaklar öpmüştü seni..
O saatten sonra artık bir yabancıydın kendimsin dediğine..
Aklımın şair ruhu, sen beni bırak kendini aldatmıştın bir kere..
Artık ben kokmuyordu tenin ve ellerin terlemiyordu elimi tutarken,
Gözlerin bir değil çok ihaneti fısıldıyordu bana..
Korkmuyordun artık beni incitmekten, kaybetmekten..
Dahası omzunda uyumak hiç bu kadar yabancı olmamıştı bana..
Şimdi hangi yaban ellerde, kimin koynunda sabahlarsın,
Kimle gönül eğlersin, gününü gün edersin kim bilir?
Gece hangi barda sabah, hangi yatakta söndürürsün feneri ne fark eder?
Şimdi bendeki bu hal neyin tasası??
Korkunun ecele yokmuş ki faydası..
Bir Kayahan şarkısı daha dilimde,
“seni aramıyor, seni sormuyorsam, bu senden vazgeçtim demek değildir..
bir daha böyle sevecek olsam, bir kalem de silerdim seni..”
Oysa ben satır satır yazıyorum seni sayfalarca..
Yılmadan, usanmadan, bıkmadan..
Ne senden öte bir sen varmış içim de
Yazdıkça ben bile şaşıyorum bu halime..
Boşuna demiyorum sana aklımın şair ruhu diye
Yüreğimin kurşuni rengi, iç DENİZimin dalgası
Yine düştün yüreğime bu gece..
Fırtınalar kopuyor içimde.
Sen benim ayrılıksız sevdam,
Mendilsiz ağladığım, dinmeyen sancım..
Hissiyatim en zayıf noktasında yine..
Tek sızlayan yanım sol tarafım..
Bu kadar mı ağır olur o minicik şey,
Bu kadar mı yakar canını bu bedenin..
Şimdi yine DENİZsiz şehrim de,
Sana MUMlar yakarım gecenin bir yarısı..
Benim kentimde zaten hiç DENİZ olmadı ki..
Karşıma da resmini aldım..
Yine elim de kadeh ve dumanı tüten sigara..
İçtiğimden değil bilesin..
Bakıyorum suretine hasretle..
Resmine güller koydum sarı kırmızı
Bu güller senin için aşkım
Renklerini unutmadım sevgilim..
Sende unutma..
Siyahta da sen varsın, yeşil de beni hatırla..
Artık aşkın rengi kurşuni..
Bir de kokumu sakın unutma..
Bir ihtimaldi seninle aşkımız, bir ihtilal gibi yaşadık..