"İstanbul'un dörtte biri benim olurdu..." Veya; "İstanbul'un dörtte birine neden sahip olamadı?"

Nil Burak'a "Hakettiğin yerde misin?" diye sormuşlar.
O da dökmüş içini.
"Zamanında bazı tavizler verseydim, şimdi zenginlik içinde yaşıyor olacaktım" diyerek başlamış söze.

Sonra mı?

Çok daha iddialı konuşmuş:
Şöhrete giden yolun yataktan geçtiğini belirtmiş ve...

"İstanbul'un dörtte biri benim olurdu..." demiş.

Daha sonra mı?

"Bir takım yerlerden geçmek gerekiyordu. Ben o yerlerden geçmedim.
Hayatım boyunca gönlümle hareket ettim gönlümün dışında başka birşey yapmadım.
Seçimleri ben yaptım. Çünkü gerçekten işimde iyiydim, kendime güveniyordum.
Onun için o tavizleri vermeme gerek yoktu...
Hem sesim güzeldi, hem fiziğim güzeldi, sahnem çok iyiydi, yaptığım şarkılar iyiydi.
Tabii ki taş koyanlar olacaktı...

O zamanlar gazino vardı ve çok büyük zengin işadamları geliyordu ve açıkçası bizlerle birlikte olmak için veremeyecekleri ve yapamayacakları şeyler yoktu. Bu kadar açık ve seçik." demiş.

"O farklı yerlerde olanlar taviz mi verdi?" şeklindeki bir soruya da 'evet' yanıtını vermiş ancak isim vermekten kaçınmış.

Ali Poyrazoğlu ise, "Şöhrete giden yol bir yerden geçer. Yetenek.
Yeteneğine sahip çıkmaktan, yeteneğini cilalamaktan, köpek gibi çalışmaktan.
İstediğin yataktan geç, geçtiğinle kalırsın.
Sende iş yoksa hiç bir şey olamaz" diyerek bir çoğumuzun yerine lafı gediğine koymuş.

Birçok yerinde pişmanlık(!) sezinlediğim sohbet de bitmiş...