- Kategori
- Deneme
"İyi" olmak mı, "Mutlu" olmak mı?
"Sevgi dolu yaşamak, yaşamı yaşamaktır. Yaşamı yaşamak ise sevgi dolu yaşamaktır. Ben, yaşamın Tanrının size bir armağanı olduğuna inanıyorum. Yaşamı yaşama biçiminizde sizin Tanrıya armağanınızdır. Öyleyse onu çok güzel bir yaşam haline getirin." *
Hep "Nasılsın?" diye sorarız birbirimize. Kendimizi kötü de hissetsek "İyiyim!" deriz. "İyiyim, sen nasılsın?"
İyi olmak, mutlu olmak anlamına da gelmez elbet! Ama biz bunu hiç sormayız nedense. "Peki, mutlu musun? demeyiz. İyi olmak, galiba daha önemlidir, mutlu olmaktan...
Bazı insanlar gerçekten iyidir. İyi olmak, halinden şikayetçi olmamak anlamına gelir çoğu kez. Ve bir tür kabulleniştir hayatı. Razı olmaktır. Boyun eğiştir yaşama. Bastırılmış duygularla rutin bir yaşamın sıradan akışı içinde yitip gitmektir. Hiç yaşamamış olmaktır bir ömür boyu.
Oysa mutluluk varlığımızın amacı olmalıdır. Var oluşumuzun anlamı... Yaşama sevincimiz, içimizden taşan coşkumuz, enerjimizdir mutluluk. En çok da sevmektir. Sevgiyi paylaşmaktır. Dünyaları yüreğine sığdırırken, herkesin yüreğine dokunabilmektir.
Ve asla ulaşılmaz değildir mutluluk. Yakınımızda, çok yakınımızdadır her zaman.
Bir türlü göremeyiz!
Hep uzaklarda ararız. Başka kişilerin ellerinde, yüreklerinde sanırız...
Belki de bunu bildiklerindendi tanrıların kadim zamanlarda mutluluğu o en bulunmaz yere, insanoğlunun içine saklamalarının nedeni.
Onlar çok iyi biliyorlardı ki insanoğlu mutluluğu bulmak için asla içine bakmazdı!
İlk günahla birlikte yaşadığı cenneti ve mutluluğu kaybeden insan bugün hala arayış içinde. Ve içine bakmak bir türlü gelmiyor aklına.
Benden söylemesi...
*Leo Buscaglia / Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek