"Kadın Sömürü Günü"

Bu güne özel olan hikayenin aslını bilmeyen yok. Yok da, bu uğurda 153 yıldır ne yapılmıştır, bunu bilen kaç kişi?...

O gün bu gündür kadın; dünya genelinde ticari, siyasi "akla gelen her ne ise" saygı duyulmadan, değeri bilinmeden/ verilmeden çalışıyor, çalıştırılıyor veya kullanılıyor...

Günümüz Türkiye'sinde kadının yeri ise:

Eğitimsizliğin, yoksulluğun, kaderciliğin, ayrımcılığın ve değersizliğin gölgesinde, morfin yemiş gibi...
Hiçbir zaman takdir edilmemiş, her zaman 'es' geçilmiş.
'Kır dizini' emri ve şekli hala geçerliliğini koruyor...

Bir ülke düşünün ve düşündüğünüz o ülke bu ülke olsun:

134 dünya ülkesi arasında 129’uncu sırada yer alıp, sadece Çad, Suudi Arabistan, Benin, Pakistan ve Yemen’i geride bırakabilmiş olsun.

"Kadın- Erkek Eşitliği"nde ise; İran, Mısır, Botsvana, Zaire ve Angola gibi ülkelerin gerisinde kalmış olsun...

Eğitimde, yüzde 20’si okuma yazma bilmiyor olsun...

Medeni hayatta yüzde 40’ı görücü usulüyle evleniyor, 60’ı evliliklerinin ilk gününde şiddetle karşılaşıyor olsun...

Yüzde 20’si nikâhsız yaşıyor olsun...

Aile içi suçların ~ yüzde 90'ı, kadınlara karşı işleniyor, "şehirlerde ~ yüzde 20", "köylerde ise ~ 80" eşleri tarafından dövülür olsun...

Ve hala "kadının sırtından sopayı, karnından sıpayı eksik etmeyeceksin" anlayışı devam ediyor olsun...

Bu 'olsun' lar uzayıp gider...

Şimdi, "nice 8 Mart'lı yıllara" desek bu güne ne katmış, ne anlamış oluruz?

- Sıradan bir tüketim gününde, "Dök içini rahatla..."

"İşte öyle bir şey"

Kimse, “Çağdaş uygarlık düzeyini yakaladık(!)" palavralarından bahsetmesin, duyan da inanmasın...

Kimi der ki kadın
uzun kış gecelerinde yatmak içindir.

Kimi der ki kadın
yeşil bir harman yerinde
dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.

Kimi der ki ayalimdir.
boynumda taşıdığım vebalimdir.

Kimi der ki hamur yoğuran

Kimi der ki çocuk doğuran

Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal
O benim kollarım bacaklarım başım
Yavrum, annem, karım, kızkardeşim
hayat arkadaşımdır.

Nazım Hikmet