‘Kelimelerin kralı: Güç’- ‘Güç. Muhteşem bir kelime.’

Yurtta da, cihanda da etki alanınız gücünüz kadardır.

Türkiye-Suriye,

Güvenlik kuvvetleri-PKK…

Türkiye-Amerika,

Türkiye-Rusya,

Türkiye-Avrupa Birliği,

Amerika-Rusya,

Amerika-Suriye,

Rusya-Suriye,

Rusya-Avrupa Birliği…

Bu ilişkilerin veya mücadelelerin seyrini ve sonucunu kim belirler?

İşte, o sihirli kelime: Güç!

Bağır, çağır, küfret, dövün, nara at, yerlerde tepin… Faydasız! “Güç”ün dediği olacak!

x   x   x

Türkiye “Güç”lü bir ülke mi?

Elbette!

45 kilometre menzilli “Fırtına Obüsleri” var… 40 kilometre ötedeki hedefleri dövebiliyor… İnsan gurur duyuyor, kendini güvende hissediyor.

Lâkin “hasmınız”da da silahlar var… Misal;  sizin dövdüğünüz toprakları, Hazar’dan, 1.500 kilometre öteden dövebilen füzeleri var. Bu size ne düşündürüyor, ne hissettiriyor?

Ehh, onun da gücü kendine elverir mi diyorsunuz?

Peki, hangi “Güç” şu “dövdüğümüz” topraklarda belirleyici olur? Hangisi oluyor?

İçte de, dışta da; başka bir deyişle, ülkede de, dünyada da etki alanınız, “Güç”ünüz kadardır.

Nasıl ki içeride “Güç”ünüz tartışılmaz; bütün ülke “iktidarınızı” kabul etmek zorunda kalıyor. Dünyada da benzer durum geçerli… “Güç” belirleyici! Etkin! Suriye’deki, Irak’taki “gidişatı” o belirliyor. Sonucu da “Güç”ün belirleyeceğinden hiç kuşkunuz olmasın!

x   x   x

İktisadî kaynakların paylaşımını da “Güç” belirler!

Başlıktaki cümleler; işveren ve işçi temsilcilerine ait…

Yer Amerika… Tarih, günümüzden 100-110 yıl öncesi… İşveren temsilcisi bir kapitalist ile işçi temsilcisi bir sosyalist tartışıyor. İlk cümle kapitaliste ait… Kapitalist devam ediyor:

“Güç ve yetki bizde. Bu güç marifetiyle iktidarda kalacağız. Dilinizde tüy bitene kadar tekrar edin bu kelimeyi. Güç”

Sosyalist cevaplıyor:

“Gerçekten tarihi doğru okumuşsunuz. Sizinle hemfikirim. Söylediğiniz her şeye katılıyorum. Güç, geçmişte olduğu gibi şimdi de söz sahibidir ve belirleyici olacaktır. Güç. Muhteşem bir kelime”. (Demir Ökçe, Jack London, Can Yayınları, 2012,S.98-99)

Görüldüğü gibi, her konuda zıt görüşlere sahip olan kapitalist ve sosyalistler, “Güç” kavramı konusunda hemfikir.

“Güç”ün gücünü kabullenmek benim de gücüme gidiyor ama hakikat bu! Katı bir hakikat!