'Kibritçi Kız'ın hikayesi çıkmaz aklımdan

Yağmurlar başladı, yakında kar da yağacak. Çocukluğum ve tüm öğrenim dönemlerim boyunca soğuk iklimlerde geçtiğinden sanırım, soğuk ve karı sevmem. Belki de çocukken okuduğum masal ve hikayelerin de soğuk havaların bana hissettirdiklerinde etkisi var. Aslında sadece çocukken okuduklarımız değil de, çoğu romanlar da da en zor yaşam koşulları soğuk havalarda verilir.

En çok Kemalettin Tuğcu’da okumuştum, kahramanlar genelde hep zor koşullarda yaşam savaşı verirdi, soğuk havalarsa onları iyice zorlardı. Hele bir de Andersen masallarıdan Kibritçi kızın hikayesi var ki. Karlı bir günün en hüzünlüsü ve insanı derinden etkileyen hikayesi olsa gerek.

Sıcak evlerimizde, yumuşak giysilerimizi ve sıcacık ayakkabılarımızı giyip dışarı çıkabiliyorsak, çok da rahat hissetmemeliyiz kendimizi. Belirli sosyal yardım kurumları veya bireysel olarak başkalarına yardımcı olabilmeliyiz. Geçenlerde blog yazarlarından bir arkadaşımız(http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=69086) askıda ekmek isimli bir kampanyadan söz etmişti, bir günde radyoda üniversite kantinde buna benzer uygulama duymuştum. Her iki kampanyada da gereksiniminizden fazla ödeme yapıyorsunuz, fazla aldığınız ürünü yeterli parası olmayan kişiler bedel ödemeden alıyorlar. Yardım yapan ve alan kişiler birbirini görmediği içinde kimse kırılmıyor.

Şimdilik yağmurlar var ve hafif soğuklar, uygun ayakkabısı ve ceketleri olmayana üzülebiliriz, ama karlar yağınca evine yakacak alamayan ve belki de doğru dürüst evi olamayana da üzüleceğiz. Bu yazdıklarımla duygu sömürüsü değil de, gerçekten hissettiklerimi paylaşmak istedim. Soğuklar, yağmurlar ve kar bana yaşam savaşı veren insanları hatırlatıyor hep.

Bunu yazdığım için ablam kızacak belki ama, Nursen isimli blog yazarı ablam http://www.kardesinisec.com/ dan başka birkaç kardeş daha buldu, onlara uzaklardan elinden geldiğince sıcacık tutacak giysiler yolluyor, bu çok mutlu ediyor beni.

Yediklerimizi, giydiklerimizi özellikle de doğanın zorladığı bu günlerde başkaları ile paylaşabilmeyi diliyorum, sevgilerimle.

Andersen Masalları
Yazar:Hans Christian ANDERSEN

Soğuk bir Noel arifesinde, kentin caddelerinde herkes eğlenirken küçük kız onları seyredip kendi kendine eğleniyordur. Küçük kız kibritçi dir. Kutu ile kibrit satar. O soğuk havada insanlar eğlenirken küçük kız hayatın acımasızlığını, yoksulluğu tatmıştır. Ailesine yardım etmek için her geçene kibrit satmak ister, fakat o gece hiç satamamıştır. Havanın çok soğuk olması ve kızın yorgun oluşu yinede onu yıldıramamıştır. Birazcık olsun ısınmak için iki ev arasında bir aralığa girer ve hayallere dalar. Çocukluğunu mutlu bir şekilde yaşamak, iyi bir evde oturmak, yoksulluk çekmemek gibi; derken biraz ısınmak için bir kibrit yakar. Nasıl olsa üvey annem ve babam anlamaz diyerek sıcacık bir ev hayal ederken kibriti yakarak bitirir. Bu durumu fark edince ne yapacağını şaşırmış, korkmuş ve ölmüş büyük annesinden yardım dilenmeye, seslenmeye başlar. Durmaksızın yağan kar, küçük kibritçi kızın üstünü örter. Küçük kız, kaskatı ve donmuş kalakalır oracıkta. Büyük annesi elini uzatır ve küçük kibritçi kızı yanına alır.

http://www.kitap.kalemguzeli.net/kibritci-kiz-andersen-masallari

http://www.bebekveanne.com/masallar/masalresim/kibritcikiz.jpg