"Kurudere Köyü'nde....

Güzel gün…

Üniversite Öğrencileri ile “Bal Kaymak’ geçen, ‘Kır Gezim...”

Öyle özlemişim ki doğa ana seni: Yine sende; Senle kendimden geçtim....

KAPILMIŞIM... Sevgili Okurlarım, Pınarhisar Meslek Yüksek Okulu Otomasyon Bölümü 1. Sınıf Öğrencileri Furkan Beyge ve Mert Korkmaz ile birlikte Cumartesi dün öğlen saat 12:00’de yola koyularak Pınarhisar Çayırdere Köyü üstünde bulunan mevsiminde sonbahara dönmesiyle beraber tepelik üstündeki kuruyan boz toprak ile çevreli koruluk alana giderek piknik ve kır gezisi yaptık.

Doğal Hayat ve Temiz Hava İnsana İyi Geliyor: Bir yandan 5 – 10 kilometrelik alanda doğa yürüyüşü heyecanı, bir yandan da doğal yaşamla kucaklaşmanın mutluluğu kaplamıştı kalplerimizi. Etrafımızda İnişli çıkışlı tepeler, taşlık düz arazi, kuru kara boz topraklar üzerinde türlü türlü renklerde sevimli canlılar.. böcekler, kör sinekler, kuşlar, cins serçeler, yabani kargalar.. hepsi de çok güzel hepsi de inanılmazlar... Her gidişimde doğanın merkezine ben, “Burası benim gerçek evimdir” derim. Tarifsiz bir sevinç, sevgi kaplar içimi. Yol arkadaşlarımda sağlam ve iyiler hani. Onlarda bu geziden çok memnun. Bir zaman için de olsa gittiler ve döndüler doğal hayata içlerinde huzur buldular. Güzel canları sağolsun. Kendilerine ayrı ayrı teşekkür ederim. Gidiş yerimize vardığımızda çevreyi saran kısa koyu ağaç koruları arasında sade bir huzur genç arkadaşların meraklı gözlerinde pırıl pırıl mutluluk. Kalplerimiz küt küt sevinçle dolu. Burada piknik için aldığımız malzemeleri severek yer ve tadını keyifli geçen sohbetimiz arasında damak zevkimize bal kıvamında uydurarak kendimizi sanki bir yerlerde varmışta hani geride kalmışçasına tüm kötülüklerden arınmış gibisine cennette hissettik. Bu doğa gezisi gerçekten de bana ve üniversiteli genç arkadaşlarıma çok iyi geldi. Yürüyüşümüz, pikniğimiz, gördüklerimiz ve aramızda konuştuklarımız bir harikaydı, unutulmazdı, unutmayacağız üçümüzde. Hiçbir şey doğanın, yeşil olanın, toprağın her mevsim ayrı renkler, ayrı otlar, ağaçlar ve çiçeklerle buram buram tüten saf eşsiz kokusunun, mert ve dürüst adil arkadaşların hele de dostluk olunca hiç ama hiç yerini tutmuyor. İnsan her seferinde bir kez daha anlıyor insan olmanın ve insanca yaşamanın önemini, onur nişanesini takıyor göğsüne gururlanıyor, mutlu oluyor.

SON SÖZ, ait olduğumuz yerde doğada yaşamaya devam.