“mi” diyor ki: Beni bitişik yazma!...

“mi”, soru bildirsin bildirmesin, her zaman ayrı yazılır!...

Yârim İstanbul’u mesken mi tuttun?

Yaptım mı, en güzelini yaparım.

*****

“mi” için “soru eki” de denir, “soru edatı” da...

Ek, cümle içinde, ilgili sözcüğe bitişik yazılacağına, “mi” de hiçbir zaman bitişik yazılmadığına göre, “mi” için, “soru eki” demek de ne demeyin? Bırakın, diyen desin; siz, sadece, “mi”yi ayrı yazın yeter!

“mi”, bir önceki sözcüğe, kesme (‘) ile ayrılarak da yazılmaz.

Zaten, yazılsa, bitişik yazılmış olur.

Öyleyse, siz siz olun, “mi”yi önceki sözcüğe, kesme (‘) ile de olsa, bitişik yazmayın!

*****

“-me” olumsuzluk ekindeki “e”, “-yor” ekindeki “y”nin etkisiyle daralır, “ı, i, u, ü” biçimini alır.

Kimileri, bu değişikliğin farkında olmadıkları için, “Bitişik yazıla ‘mi’ de var.” derler.

Desinler, “mi”nin ayrı yazılacağını, ama “mi”den sonra gelen kimi eklerin “mi”ye bitişik yazılacağını düşünün, yeter.


Anlatılanları anlıyor musun?

Anlatılanları anlıyor musunuz?

Anlatılanları anlıyor muydu?

Anlatılanları anlıyor muymuş?

Anlatılanları anlıyor mudur?

Var mısın, yok musun?

Var mıydı, yok muydu?

*****

“mi”li her cümlenin sonuna soru işareti (?) konmaz. Çünkü “mi”, soru anlamı dışında başka anlamlar da ( koşul/ zaman, neden-sonuç, pekiştirme) verir. Bu durumlarda, cümlenin sonuna soru işareti (?) gelmez:

Bahar geldi mi yemyeşil olur buralar.

Asfalt yol bitti mi yürümek zorunda kalacaksınız.

Güzel mi güzel bir yayla evleri vardı.

****

“mi”, her zaman ayrı yazılacağı için, “mi”yi yanlış yazma olasılığı çok az. Bu nedenle, “mi”li bu yazı da, "az" oldu.