"Mustafa"

Sayın Can Dündar’ın Mustafa adlı belgeselini izleme şansı buldum. Söyleyebileceğim, sayın Dündar’ın yaratıcılıktan uzak, sıradan, boğucu ve ürkütücü anlatım ve bakışıydı. Yakın bir akrabasını belgesel yapmış olsaydı eğer, sanırım daha insaflı olurdu. “At başı koşar adım rakı şişesinin çevresinde süren olayların rastlantısal kahramanı” koysaydı belgeselinin adını, belki daha isabetli olurdu.

1) "Padişah efendimiz" devletin çökeceğini bilir ve ondan kurtarmasını ister. Ancak her nedense, işgal kuvvetleri ortalıkta yoklardır.

2) Erzurum kongresi sürecinde görevden alındığını kibarca, “lütfen İstanbul’a dönünüz” şeklinde gelen bir telgrafla öğrenmiş ama yine de o emre karşı çıkmıştır. Lay lay lom kendini oyun havaları eşliğinde Ankara’da bulur. Hoop savaş başlar!

3) Devrim hızlı ilerlemektedir. Ama o hem rakılar ve danslarla eğlenmekte hem de masa başında aldığı devrim yasalarının uygulanmasında acımasızdır.

4) “Rakı, sarışın kızlar, danslar” eşliğinden sıkılmaya başlar.

5) Arkadaşları sıkılan bu adamın isteğini yerine getirmek için onu öldürmeye karar verirler.

6) Atanın tepkisi sert olur! “Hepsini asın!” der ama sonra affeder.

7) Arkadaşlarını küstürdüğü için sofrasında yalnız kalır; günler, günü uyumakla ve gecesi sofrada geçer.

8) Anadolu otuzlarda aç kalır, o sonradan öğrenir.

9) “Yeme içme rakı kızlar dans” derken, “acılı yalnızlıklar” sofrada mezeyken, Hatay sorunu ortaya çıkar.

10) Zaten sıkılmış olan adam saraydan Mersin’e doğru yola çıkar.

11) Her şey biter, belgeselcinin kafasına taktığı tablo yeniden sahnelenir ve ata ulusuna veda eder.

İşte bir çocuğun gözünden görülmesi olası “Mustafa” belgeseli; akılda kalanlar!

***


Gelecekte dincileşecek (CİA raporları) Türkiye’de, gelecek nesillere Ata profili.

Ne dersiniz?

Başaracaklar mı?

***

Ve dahası;

Elinde kimselerin ulaşamayacağı belgeler varken ortaya çıkardığı belgesele bakınca sayın Dündar’ın; belki de dedim yeteneği bu kadar, yapabileceği bu, diye geçti içimden.

Ver acıyı anlatsın! desem, o da değil.

Ne peki?

Her zamanki gibi İstanbul sur ağzıyla konuşuyor birçok aydın. “Ya, ne var bunda, bir yönünü anlatmış” diyorlar.

Gelin o soruyu Anadolu’ya sorun.

Batının kemikleşmiş ilişkilerindeki soğuk duvarları çok iyi bilen aydınımız Anadolu’ya hep karanlık oldu, olacaktır bu gidişle. Ama Anadolu kendisini adam yerine koyanı UNUTMAZ!

350 Milyara sarayda(paralar nereden?) tanıtımı yapılan belgesel amacını aşıyor.

Gelecek nesillere hesabını veremeyeceğiniz her iş, geleceği ve tarihi değiştirebilir. Kanla, irfanla değil, "bedavadan bizlere verilmiş topraklardır bu vatan" imajını vermek mi amaç? Daha refah ama kimliksiz bir toplum hedefleniyorsa şeref, haysiyet ve onur taşıyan bireyler açlığı tercih edeceklerdir.

Tüm yüreğimle bu belgeseli ve emeği geçenleri yürekten kınıyorum. Umarım amaç aşımları onları bağlar.

sağlıcakla.

not: bazı blogçular hemen demişlerdir, o belgeseli biz çoktan yazdık okuduk, geçtik diye. bilinçlatılarınıza yerleşmeye devam ediyor, daha çok sıcak derim ben de. topluma sorumluluk benimkisi...

not: "içip uyurdu" diyor sayın dündar. ikinci dünya savaşını öngören adam, bunu rüyasında görmüş olmalı: ayıp, ayıptır; izmir'e yalınayak gururla yürüyen millete! siz kötü kaybettiniz gönüllerde sayın dündar!!

***

gündeme dair not: kapitalizm çöküyor: resimde herkes 333-çiizz- dedi ve mutluydu. göreceğiz, bu insanlığın başına daha neler gelecek...

seçkisiz ve umutsuz olmaz: http://www.dailymotion.com/relevance/search/simon%2Band%2Bgarfunkel%252C%2Bthe%2Bbridge/video/x27vyz_simon-garfunkel-bridge-over-trouble_music

ve,

http://www.dailymotion.com/relevance/search/phill%2Bcollins/video/xk4k2_phill-collins-against-all-odds_life