"Ne içindeyim zamanın"

"Huzuru hangi anda yakalarız?
Her şeyin aynı bütünün parçaları olduğunu çözdüğümüz an!

'Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim'

O halde bütünün parçası olarak bir ışık ortasında yüzerken, yine bütüne geri dönüleceğini
bilmenin, 'mavi masmavi bir ışık ortasında yüzmenin', bizzat 'an' ın kendisi olduğunu çözmek
'huzur'la kucaklaşmanın kendisidir."

Hürriyet Gazetesi'nden Cüneyt ÜLSEVER , 12 Şubat 2006 tarihli yazısında Ahmet Hamdi
TANPINAR ve Zaman başlığı altında ZAMAN'ı işliyor. Yukarıdaki alıntı da bu yazıdan bir
bölüm. İlginç bir ratlantı olduğu için bu yazıdan alıntı yaptım. Çünkü bu yazıyı okumadan
5-10 dakika önce benzer şeyleri düşünmüştüm ve annemle de bu konuda sohbet etmiştik.
Şunları söylemiştim anneme: Allah'a, yaradana kavuşma süreci zamanın taa kendisi olmalı.
Zamanın geçmemesi cehennem; hızla geçmesi ise cennet gibi bir şey. Çünkü zaman geçmek bilmeyince korkunç bir azap oluyor.

Zamana takılıp kalmamak, zamanın dişlileri arasında eziyet çekmemek için, huzuru yakalamanın şart olduğuna inanmışımdır hep. Huzur denilince de sakinlik ararım. Mutlu oluyorum diye tepinip durmaları hiç anlamamışımdır. Huzuru sakin ortamlarda bulurum. Kitap okurken, düşünürken, güzel bir manzarayı seyrederken huzur bulurum.

Ve en büyük huzuru da sonsuzluğu düşünürken bulurum. Ölümün bir son olmadığına, hatta sonsuzluk için bir başlangıç olduğuna inandığım zaman bulurum huzuru. Tersini düşünmek içimi karartır, yok eder bütün umutlarımı. Yok olmak duygusu sardığında zaman durur ve ben zamanın dişlileri
arasında parçalanır hissederim kendimi. Çünkü yok olmak ölümden beter bir duygu.

Şairler ve yazarlar zaman üzerine çok düşünmüşler ve çoy şeyler yazmışlardır.
Çok ilginçtir ki benim de 1990 yılında Mersin'de yapılan bir etkinlikte kitlleler karşısında okuduğum
ilk şiir zaman üzerine bir şiirdi. İlk kitabıma da adını veren bu şiirin adı TARAMAK GÖKYÜZÜNÜ 'ydü.
Sonra bir gün paylaşırım bu şiiri. Şiimdi bir üstadın şiiriyle bitirelim yazıyı: Ahmet Hamdi TANPINAR ve ZAMAN şiiri

NE İÇİNDEYİM ZAMANIN

Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.

resim için: banu.wordpress.com


Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.

Başım sükutu öğüten
Uçsuz bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bie derviş.

Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.
Ahmet HAMDİ TANPINAR


TARAMAK GÖKYÜZÜNÜ adlı şiirimi okumak isteyenler için:
www.coskunkarabulut.com