“Ne idiysem oydum gücüm sayesinde”

- Ulu Tanrım, bu ne biçim iş?
Yaram, sözüm sınırlı değil
Işığım, kuru öksürük değil

Bağdaşır, bağdaşamayız
Paralel iki doğrunun sonsuzda kesişmesi
tanıtlanmış değil

- Paralel paralele gönül koysa
Kurşun grisi
Kırgınlık kül rengi kalır

Hüznün beşiğinde tıngır mıngır sallanırken büyür insan

Dayanın ….dilin konuşulduğu
Gömülü kalbimde iç yangınlarım
Şiire bir gönül vermiş
Yeniden ekilecek hazır toprağım

- En büyük mutluluğum
Çiçekler aşk dolayısıyla
Rüzgâr çıplak koynumda
Çırpınır durur uzun zamandır

Ben’i okumaya gözünüz var mı?  
Güzel ‘O’dur, güzel budur
Bulduğum her boşlukta
Seni severim canım  

“Aydınlanma,  bilgi ve eğitim talep ediyorum” tüm insanlar için…
 İnce ve kırmızı bir kalem yakışır kadın başına…

Nil Alaz