'O'

‘ATATÜRK’ denince hazır olda duran, 10 kasımlarda şiirler, günün anlam ve önemini belirten bir yazı okuyan ve ne hikmetse 70 yıldır hep aynı şiirler, alışılagelmiş laflar söyleyen, anaokulundan beri belli bir kalıba sokulan yaşamı öğretilen, nihayetinde Mustafa Kemal’ i totemleştiren bir millet...

Peki sorarım; ‘Atatürk bizim içimizde!’ diyoruz... 70 yıldır ne yaptık?... Ha... Ne güzeldir ki Mustafa’yı seviyoruz. Ama somut olarak ne yaptı bu ülke? Hiçbir şey mi??... Aksine kapanan dil kurumu, basımı durdurulan bir kitap... O’na ait bir müze bile yok. Arşivi darmadağınık; orada burada…

Peki devrimleri? Sahip çıktık mı? Onun için neler yaptık? Bugünkü Türkiye O’nun bıraktığı, bize emanet ettiği Türkiye mi?

***

Mustafa Kemal’i bir kalıba sokup, totemleştirip anlatmak ne denli doğrudur? O da bizden birisi, bir insan. Ama şu ana kadar herkesin konuştuğu Çanakkale Zaferi... Laiklik konusunda, din meselesinde neler düşünüyor? Hiç girilmemiş bu konulara. Nedeni apaçık ortada: Bu millet korkuyor! Bir de ‘’Atatürk’ün izindeyiz!’’ diye klişe bir cümle. İşte tabu budur!

Bu tabuyu yıkmak isteyen ne yüce bir insandır ki korkaklığını bir kenara bırakıp cesaretle ‘’O’nun izinden’’ giden…
**
Can dündar'dır bu korkusuz, cesaretli insan. O, korkmadan, Atatürk'ü kısıtlamadan anlatan...
**
Neden milletimiz bu kadar korkak?

Geçen gün bir yazı yazdım. Arkadaşlara okuttum. Hepsi bir tuhaf yüz ifadesiyle dönüp: 'Bunları yayınlatma'dedi.

Yazdıklarımın konusu siyaset ve Atatürk ile ilgiliydi. Kendi düşüncelerimi ve toplumda olan biteni yazmıştım. Düşünce özgürlüğü nerde kaldı?
**

Bu yaşadıklarım ve yaşanan olaylar kesin bir karara varmamı sağladı:
BU MİLLET GERÇEKLERDEN KAÇIYOR.
BU MİLLET KORKUYOR!..