"O"

O konuşulmaz böyle ulu orta 

O kendine has, öyle özgü 

O ağlamaz 

Saçı sakalı birbirine karışır 

Yakışır, o da yakışır. 

O gerçeğe o kadar yakın 

Aşka o kadar tutsak 

O avare zamanların yitişi 

Kimsesizliğin bitişi 

Yön verip gidemeyişi 

Aşkın eşi 

Ne zıttı ne sesteşi. 

O hayat veren 

Nefesi oksijenden yoksun 

Ama o dolu. 

O aşka kendinden veren 

Gözleri kendinden geçiren 

O bakışı sakin ve uçuk benzi. 

Neler geçer aklından kimse bilmez. 

İç çeker de tek kelam etmez. 

Gecelerce düşündürür 

O meşgul aklın tek sorumlusu 

O yalnızlığa 

Onsuz geçen günlere küfür 

Yanıma can 

Dokuma doku 

O aşkın geçim derdi 

En güzel koku; 

Tenindeki terdi.