“O”nu istiyor musun? “O”nu önemsiyor musun?

“O”nu istiyor musun?

 

“O”nu önemsiyor musun?

 

Bu iki soruyu bu yazımızda irdeleyeceğiz…

 

(“İstemek”  kelimesini burada “şehvet” anlamında kullanmadık, lütfen bir yerlere çekmeyiniz!)

 

“O”nun seninle olmasını, senin olmasını çok fazla istiyorsun ve bunun için her şeyi yapabilirsin. Ne derse, ne isterse  “tamam” diyebilirsin. Hatta bu durum, aşırı tavizler vermene de sebep olabilir.

 

Birini çok fazla istemek zamanla ütopik bir hâl alır. Zaman içinde sevgin azalsa dahi hep onu düşünürsün. Çünkü bu sende bir takıntıdır artık!

 

O esnada birlikte değilsen ya da artık birlikte değilsen bu daha da kritik bir durum…

 

Bir yandan sürekli “O”nu düşünürken, belki de öte yandan (yeniden) bir araya gelmenin çarelerini ararsın. Ve ola ki bu gerçekleşti, karşılaştığın zaman ne konuşacağını dahi kafanda kurar, cümleler oluşturursun. Bu süreçte kurulan hayâller zamanla halüsinasyon halini alır. Çünkü bu sende bir takıntıdır artık!

 

Günümüzde birçok sosyal medya enstrümanının yanı sıra “”Facebook” diye bir oluşum var ve insanların azımsanmayacak bir bölümünün özel hayatlarına da egemen oldu…

 

Büyük bir çoğunluk bu şekilde takıntılı olduğu kişileri, başka sosyal medya imkânlarının da kullanarak Facebook’tan takip ediyor. Sanaldaki bu takip artık öyle bir boyutta ki “O”nun attığı her adım, paylaştığı her şey sanki sana imiş gibi geliyor ve takip ettikçe ediyorsun, ekranda kalma sürenin önemli bir kısmını bu iş için geçiriyorsun. Çünkü bu sende bir takıntıdır artık!

 

Ne yaptığını, nerede olduğunu, kiminle olduğunu sürekli araştırıp, varsa sosyal medyadaki hesaplarını sürekli takip ediyorsan, davranışların artık “obsesif” olmuştur. (obsesif-takınçlı) Onunla birlikte olmanın ya da bir kez daha birlikte olmanın artık imkânı olmasa da takıntının dozu her gün biraz daha artar. Sürekli “O” ve yine “O”… Çünkü bu sende bir takıntıdır artık!

 

Bu aşamada en önemli husus; neden “O”nu istediğindir.

 

“O”nu gerçekten istiyor musun?

 

“O”nu gerçekten önemsiyor musun?

 

İkisi birden olamaz mı? Tabi ki olur ve çok da güzel olur ama çoğu kez bu böyle değildir! Bir aşamadan sonra bu “istemek” bencil bir hâl almakta… Kendine bir şeyler ispatlamak, manevi açıdan tatmin olmak ve “Ben elde ettim” demek için de olabilir.

 

Peki, bu “istemek” hâli aynı zamanda “O”nu önemsediğin için mi?

 

Önemsenme, önemsenmeyi beklemek taleple olmaz. Sen istedin diye kimse seni önemsemez.. Sen “O”nun için değerli isen önemsenirsin.

 

Ve şunu da düşünmek gerekir: Bu durum; istediğin için mi ya da önemsediğin için midir? Yukarıda da dediğimiz gibi her ikisi ise bu çok güzel bir durumdur. Çünkü istemek hâli içinde önemsemeyi de ihtiva ediyorsa gerçekten bu çok güzel bir durumdur.

 

Çok iyi düşünmek gerek!

 

“O”nu sadece kendin için mi istiyorsun? 

 

Yoksa çok fazla istediğin gibi aynı zamanda “O”nu çok da önemsiyor musun?

 

Bojidar Çipof

18 Kasım 2014 Yeşilköy