- Kategori
- Deneme
- Okunma Sayısı
- 240
'Öz'ne-Siz 'Sev'İşler
Şiir sokaktaki masumiyetinden tanırım seni, yüzünün kuş çırpıntısı kıvrımlarından. Giyindiğin zırhtan tanırım; yaban, yalın bakışından. Doğurduğun yalnızlığın ardına yapışan hasret kokusundan tanırım.
Öyle bir yansa titreyen alev, ateşinde düş bahçelerinin mavi alazı oynasa. Seni hatırladığım yerden derleyip hatırlamadıklarıma eklesem. Çorak toprağın menekşe rengi suyu olsan; bin yıllık sevilerin yüzü suyu hürmetine. Oysa sadece biziz...senle şimdi...öfkesinde fırtına, fırtınasında sessizlik koparan bir kalbin yumağıyız biz senle şimdi.
Sev-mem!? Sev'i üstüne söylenenleri, bütün kelimeleri adında tüketmeliyim çünkü. İnsanlığın yüzlerce yıllık efsanelerini bilirim 'kendimden'. Kardelen ayazında severim seni, önce kirpiklerinden sonra yüreğinden öperim, uğrağı olmayan toprakların hırçın çocukları gibi.
Sararmış bir yolculuğun cam kenarından ıslak kelimelerle anarım seni. İnsan elinin değdiği, alın terinin öptüğü bir coğrafyadan bilirim yüzünün rengini.
Adının kulağına fısıldandığı nefesten bilirim seni. Çünkü sen; benim, ' çocukluğumsun' ... ve biz senle 'iki çocuğuz' sadece senle şimdi.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Sev'i üstüne söylenmiş her şeyi severim ben. Özellikle böylesine güzel cümleler kurulmuşsa. Keşke biraz daha yazsaydınız... Sevgiyle.
Melek Koç 08.02.2020 17:31- Cevap :
- :) cok teşekkürler sevilmez mi elbette..o yuzden ayırdım vurgulayarak tam tersini anlatmak için aslında ima yani.Bir daha ki sevi yazısı daha uzun olur umarım.SEVGİLER. 08.02.2020 20:30