"Seni Seviyorum" diyememe üzerine

Seni seviyorum ... doğru insandan geldiği muddetçe, ne hissediyor olursa olsun insan o kişiye karşı, bu sözü duymaktan mutlu olmayacak bir kimse tanımıyorum. Bu söz aslında herkesden gelebilir, illa ilişki yaşadığınız sevgiliniz yada eşiniz değil, mesela yakın bir arkadaşınızdan, aile uyelerinden birinden vs vs. O boyutlardada bu sözü kullanmak için inanılmaz cimri davranıyoruz ama aslında en cimri kaldığımız alan ilişki süreci ...

İlişkilerimize bile bir diplomasi sokmuşuz malesef. "Cok fazla seni seviyorum deme değerini kaybeder" "gercekten tanımadan sevemezsin" "onu sevdiğini söyleyip dizginleri eline verme hemen" gibi ana kültürün kafamıza bastırdığı tamamen zırvadan ibaret olan bariyerler. Oysa her seni seviyorum ayrıdır. Sesteki tonlama, soylenen ortam, zamanlama ... her "seni seviyorum" cumlesinin ardında paragraflar gizlidir ... (Yada sana aşığım ...)

Birazda Türkçe ve bizim Türkçe'yi kullanmamızdanda kaynaklanıyor bana göre. Başka dilleri bilmiyorum ama, ingilizcede "love" vardır. "I love my car", "I love my mom" ve "I love you" dersin. Arkadaşınada dersin, sevgilinede ... cunku soyledigin şey önemli değil, nasıl söylediğin önemlidir. Like, fancy ve bunun gibi fiil'lerde vardır ancak Türkçedeki gibi sınıflandırılmamıştır. İlişkilerde hem yaşadığım hemde gördüğüm hadise, önce beğenmekle başlıyor, sonra hoşlanıyorsun, sonra aşık oluyorsun, sonra seviyorsun. Bu kelimeleri kullanırkende inanılmaz dikkat ediyor insan, hem etrafına anlatırken hemde karşısındakine söylerken. Belirli kademeler var sanki, mesela hoşlanmadan sevemezsin; aşık olabilirsin ama aşk biter, sevgi saygı kalır ...

Ne yazıkki böyle büyüyoruz, oyunlarla, biteceğini baştan belirlediğimiz hatta ömrünü bile biçtiğimiz aşklarla. Mutlu etmek, mutlu olmak dururken en güzel kelimeleri kullanma konusunda oldukça cimri, kötülerini kullanmak alanında ise olabildiğince bonkör.

Birçok arkadaşımdan ilişkileri sırasınca "seviyor ama sevgisini gösteremiyor" gibi mantığa bürüme çabaları dinledim. Sevgisizlik mantığa bürünemez diye düşünüyorum. Ne kadar gösteriyorsan o kadar seviyorsundur. "Bana hiç sevdiğini söylemez, güzel sözler etmez ama bazen bir sararki beni, işte o herşeye bedeldir" Bana göre bunun altyazısında yazılması gereken cümle "Mutlu değilim, ama bırakacak cesaretimde yok o yüzden elimdekiyle yetinmek zorundayım" olmalıdır.

Binlerce dönüm arazin vardır, hepside ekilebilinir ve değerli bir arazidir. Kağıt üzerinde zenginsindir, mal varlığın yerindedir ama ne toprağı ekmişsindir nede kendine bir ev yapmışsındır, o arazide ahşap bir kulübede yaşıyorsundur. Bu o kişiyi zengin yapmaz. İşleyebildiğin kadar, yararlanabildiğin kadar zenginsindir.

Kim sevemez ki ? herkes sevebilir ve bu bir yetenek yada ayrıcalık değildir. Önemli olan sevgini ne kadar gösterdiğindir. Gösterdiğin sevgi kadar seviyorsundur.