"Senin ıslığın hep karlı havalarda bu ezgiyi çalar."

Geç kalınmış bir aşkın peşinden soluk soluğa koştuğumuz günleri anımsatan o sonbaharın ardından gelen kış, iliklerime kadar üşüdüğüm bir yalnızlıkta yakaladı beni. Son bir aydır hep kar yağıyor İstanbul’a.

“Senin ıslığın hep karlı havalarda bu ezgiyi çalar.” diyeceksin şimdi bana?

Biliyorum, eskiden öyledim; başka bir şey olduğunu anlatacağım.

Hatırlıyor musun, İstanbul’a kar düştüğü, herkesin kat kat giyinip, rengarenk atkılarını boyunlarına doladığı, labirente benzeyen daracık sokaklarının geçit vermez hale geldiği, otobüslerin, dolmuşların, taksilerin çalışmadığında, gideceğimiz yere yürüyerek gittiğimiz günlerde gelmeni beklediğim yere yine gelmemiştin sen...

Hani TRT 2’de bize manzara resmi yapmayı öğreten, kafasını yusyuvarlak hale getiren kıvırcık saçlarıyla, gür sakalı ve bir de kıştan kaçmış sincabı olan ressamın, düz, yatık uçlu fırçasının dokunuşuyla “özgürce ve istediğiniz kadar koyabilirsiniz” diyerek yüzlercesini yaptığı ve daha kalın uçlu bir başka fırça ile beyaza boyadıkları gibi, bu sabah geçtiğim yolların üzerinde sıralanan ağaçlara biraz da sevgiyle bakındım; kayıp zamanlarda yaşayan, yabancılaşmanın ve yalnızlığın ördüğü hayatın içinden bir türlü sıyrılamayan insanları anlatan kitabı elimden bırakarak.

Zamanı kaybeden şey, yalnızlığımızdan kaynaklanan yabancılaşma mıydı; yoksa her şeye yabancılaşıyor oluşumuz bizi kendi kabuğuna çekilen bir mahlukata dönüştürdüğünden, akıp giden şey farkına varmadığımız, her tarafı bembeyaz bir kar örtüsüyle kapatan zaman haline mi geliyordu?

Sahi, kar biraz da içimize mi yağıyordu? Bedenimizle ruhumuzun eşzamanlı olarak tutunamadığı bir sonbaharın yüreğimizi kundakladığı sırada, en çok ihtiyaç duyduğumuz şey değil miydi, lapa lapa yağan kar? Tam da bütün yabancılaşmaların birbirine karıştığı okuduğum romanda her yeri karla kapatma ihtiyacı hisseden yazarın etkisinde miyim acaba?

Bu öykünün devamı...

Adalar ve Kıtalar

http://www.netkitap.com/kitap/86211/adalar_ve_kitalar.htm

http://adalarvekitalar.blogspot.com/

<ımg src="http://kapak.netkitap.com/170zk/Y/yeni_kitap_2009_4_2_0.jpg" border="1">

Uzay Gökerman

Not: Yukarıdaki metin hayali bir kişiye yazılmış, duygulardır...