…Tanrı tükürmüş yüzüne…

Kendimi kusuyorum avuçlarıma,

Bir kadını boğuyorum düşlerimde,

Karabasan silueti üşüşüyor başucuma,

Kırmızı pabuçlu bir akşam çalıyor kapımı,

Bir kadın ölüyor kendi zehrinde.

Cehennemler yaratılıyor bizim için,

Tanrıların ağız suları akıyor,

Bembeyaz tenlere,

Şeytan mı dedi?

Haydi, öyleyse düş peşime,

Pembe yanaklı kadınlar yaratalım,

Ruj izli dudaklar peydahlasın yüzümüzde,

Çıkmayalım asla yarına,

Haydi ağla!

Boğazında düğümlenen bahara,

Son bahara.

Hah hay!

Tanrı tükürmüş yüzüne,

Sen ellerine ağlıyorsun,

Hangi kire yeter gözyaşların,

Hangi baharı sonlandırır öfken?

Tanrılar geçmiş ırzına hayatının,

Ama sen tanrılar doğuramıyorsun,

Kendine gebe kalıyorsun ancak,

Ve kendin olamıyorsun,

Olamazsın!

Tanrılar lanetlemiş gözlerini

Göremezsin!