‘Türk’üm’ demek mutlu etmiyor mu?

Arkadaşım diyor ki, “Ne mutlu Türküm’ demek beni mutlu etmiyor!”

Eh, zaten Atatürk de biz, “Türk’üm” diyende mutlu olalım diye onu söylemedi… Başka milletlerden farkımız yok diye söyledi… Aşağılık duygusundan kurtulalım diye söyledi.

Arkadaşıma sormak isterim: “Elhamdülillah Müslümanım” demek seni mutlu ediyor mu? Aynı mantıkla cevap verecek olursa herhalde etmediğini söyleyecektir.

Çok doğal!

Sadece kavmî veya dinî kimliğimizin insanı mutlu etmemesi normal!

Bununla beraber, bunlar annemi mutlu ediyor!

Sırası geldikçe diyor ki; “Allah bizi hem Türk, hem Müslüman yaratmış. Bu olağanüstü bişey… En güzel bişey”!

x   x   x

TÜİK’E GÖRE MUTLU İLLER

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK),“mutluluk” anketi yapmış… Buna göre TÜİK, Türk insanının %59’unun “mutlu” olduğunu tahmin ediyor… Bence, hiç de az bir oran değil!

x   x   x

Araştırmaya göre; %77.7 ile Sinop en mutlu şehir,

Tunceli ise %42 ile en az mutlu şehir çıkmış!

Şimdi bi düşünün:

Sinop’la Tunceli arasında öyle büyük bir gelişmişlik farkı,

Büyük bir ekonomik, sosyal, kültürel fark var mıdır?

Bildiğimiz kadarıyla pek yok!

Zaten ekonomik gelişmişlik ve zenginlik “mutluluk”ta etken olsaydı, en mutlu yerler, Kocaeli, İstanbul, Antalya gibi en gelişmiş iller çıkmalıydı… Bunlar ilk sıralara bile girememişler.

Demek ki “mutluluk” meselesinde başka etkenler rol oynuyor!

Sakın bunda, “Türk’üm” demenin de bir katkısı olmasın!

İlk üçe giren illere bakar mısınız?

Sinop, Afyonkarahisar ve Bayburt!

Üçü de küçük ve ekonomik bakımdan “geri” iller!

Ama bişey var:

Üçü de “milliyetçi” hassasiyetleriyle öne çıkan iller…

Bence, bu illerde “Türk’üm” diyenler ve bundan mutlu olanlar hayli fazla!

Üstelik Afyonkarahisar’ın Sandıklı ilçesinde, “Allah bizi hem Türk, hem Müslüman yaratmış. Bu olağanüstü bir güzellik” diyen annem var!

Bunun da mutlaka, ildeki “mutluluk” oranına müspet bir tesiri olmuştur.

x   x   x

BİR DEMET GÜL VEREYİM Mİ?

Beni en çok mutlu eden ise, Türkçe'nin her gün başka bir güzelliğinin önüme serilmesi! Gül mevsiminde, dilimizin yediverenlerinden size “bir demet gül” sunayım mı:

Uzun yıllar ötesinden / Hatırını sorayım mı?
Sana gönül bahçesinden / Bir demet gül dereyim mi?

Senden haber gelmeyince / Bir kar yağar ince ince,
Sevgilim diye her gece /Karanlığı sarayım mı?

Almamış gibi yazımı /Güldürmesen de yüzümü
Dile getirip sazımı /Bir selâm göndereyim mi?

Fuat Edip BAKSI

x   x   x

Şu içliliğe, şu yanıklığa, şu inceliğe, şu söz sanatının emsalsiz güzelliğine bakar mısınız?

“Dile getirip sazımı, bir selâm göndereyim mi?”