(Ya)saklı sarmaşık

<ı>- kaleminin başı dönsün

<ı>gönüllü infazlar<ı>a şair -

Gün be gün boy verip, sarmalıyor gövdemi (<ı>ya)saklı sarmaşık, ışığa erişmek mi amacı? Yoksa kendi kendine sarmaş dolaş olarak sessizce yok olmanın <ı>gönüllü infazı mı?

<ı>“Bırak istediğimde şaire sığınıyım olmaz mı?”

<ı>Uzaktaki çiçek, farkında limanın. Sığınak çok dar, ondandır bu dik duruşum. Varsın göz tanıklığı ile olsun olacak olanlar. Duygular sevişsin, karışmayın... Günün sohbetine son noktayı koymayın. Adımlansın kaleminiz keşfedilmemişliklerin izinde her daim. Kaleminize yüklemin sonuna nokta koydurmayacağım. Sessiz anlayışlara mayalansın, aksın gecenin siyah beyazına mürekkep. Kelimeler, sabahla akşam arasında fersah fersah yol alan bulutlara asılı kalsın ki yoğunlaştığı yerde damla damla suyu bekleyen yüreklere işlesin...

Tanıdık bir nemin buğusunu hissettim tenimde, silsen silinmez, silinse baş döndürücü kokusunu yok etmez bir nem.

<ı>“Bedduamdır!

<ı>Kaleminin başı dönsün gönüllü infazlara şair…

<ı>Kâğıtla buluşsun ve çağlasın her daim…

<ı>Güzel esvaplar giysin duygularınız.”

Yanlışlığı bilinerek yapılan hesaplardayım<ı>. Kaderimi değiştirdin. Özgürlüğüme müdahale etmeyeceğim. Gözlerim uzağı tarıyor. İki şakak arası tur atıyor kumsalda sessiz. Çünkü başı duvaklı hayallerin, kâğıda izdüşümüne faillik ettiniz. Boş bir pistte son ses müzik ve süratle buz pateni yapıyor kalbim. Vakit sigara dudakta, gözler ufukta vaktidir. Yakılır sigara ve baş cama yaslanır vakti... Hayaller beslerken yaşamda aldığım nefesi, çekilir mi dünyanın kirli yüzü?

Sanmadığında karşında oluyor aşk. Yakınınızdaki çoğu şey tanıdık. Yüzlerdeki tebessüm ise en güzel hediye sanki istemedikçe solmayan bir tebessüm, yürekte kalsın yeter ki. Dilinizde yüreğimin sancıları, bu nasıl histir böyle?

<ı>Ah! Gençliğimin güzel kızı, bir resim iki kere sevilir mi?

<ı>İki kere doğar mı insana güneş söyle?

Mehmet Kuvvet