“Yahşi Batı”yı beş kişi seyretti!

Evet yanlış duymadınız, beşyüz kişi kapasiteli koca salonda beş kişiydik valla!
İki kişi de ilk arada sinirlenerek çıktı zaten!
Aylardır sürekli gündemde tutulan “Yahşi Batı efsanesi” reklamlarının gerçeği yansıtmadığı anlaşıldı çünkü!
Takke düştü kel göründü yani! Bir kere bile gülmedim yahu, bu kadar da olur mu yani?
Sinema çıkışında biletinizi, haram olsun diyerek yere atıp ayağınızla ezecek hale getirdiler sonunda!

Ama nereden bileceksiniz ki, böyle olacağını?

Anlamanız için illede parayı bayılmanız gerekiyor, hele bir de ailece giderseniz vay halinize!

Filmin gösterildiği sinemaların önünde müthiş kuyruklar vardır diye düşünmüştüm oysa!.

Çünkü bir çok sinemalar da neredeyse gece sabaha karşı biten, ilave matineler düzenlemişler.

Ama çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım, çoook!

Cem Yılmaz filmlerinin ezici farkını çok övmüştüm çünkü.

Recep İvedik onun tırnağı olamaz demiştim.

Ama buyurun sonuç ortada işte, al birini vur ötekine!

Aralarındaki tek fark, çekimler ayrılan yüksek bütçe maliyetinden ibaret!

Dekorlar ve kıyafetler olağanüstü gerçekten.

Oyuncular da çok, çok kaliteli.

Ama senaryo derseniz, sıfır elde var sıfır!

Bu film de bol bol küfürle işi götürmeye çalışmış CMYLZ beyimiz

Allah bilir birkaç saatte yazmıştır senaryoyu!!!