Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

25 Şubat '07

 
Kategori
Anılar
 

"Zaman"la "özlemek"

"Zaman"la "özlemek"
 

Okyanusa düşmüş gibi düşmüşüz içine zamanın; içimiz ürperdiği an hangi kıyılara vurduğumuzu fark ederiz birden. Savrulduğumuzun resmine tanık oluruz. Geriye baktığımızda görürüz ki her şimdi bir geçmiş barındırmakta, sinsice gizli gizli yasını tutmakta tozlu geçmişin... Zaman kavramı altüst oluyor savrulan duygularda. Geçmiş, gelecek, şimdi…

Ve "Anılar yangın yeri, " çünkü "anılar üşüyor … "

Güzel insanlar sustuklarında içimden: “Uçurumlar gibi susuyorsun yine…” demek geliyor... Hani bir filmde de geçiyordu: “sessizlik en büyük çığlıktır” diye. Sonra nedenler ırmağı, suyun kör girdapları; havada asılı duran sorular...

Ufka dalarken yorgun gözlerle, aynı anda bedenden akan çığlıklara az tanık olmadım. Tenlere ve ruhlara işkence çektirirken bir şeyleri içe gömmenin zorluğu ortada...

Acımasız bir sıfat koyup önüne, diğerinin/"öteki"nin ne tür bir insan olduğunu belirlemek mümkün; fakat insanız sonuçta. Neşter vurulduğunda bedenden akacak şeyin yine kan olacağını görebilmeliyiz. Kanayan her bedende olduğu gibi.

Her adımda “dönülmeyen gitmeler” yaşıyoruz, ağrıyan anılarla beraber… Güneşi özlüyoruz; hürriyet gibi.

GÜNEŞ GİBİ

İki elinle kapatıp

Yırtığını yaranın

Koynunda yıldız taşırsın

Ama düşer yine yıldız

Düşeceksen sen de

Bir akşam alacası

Güneş gibi düşmelisin

Ardında binlerce yıldız


Nevzat Çelik

 
Toplam blog
: 4
: 396
Kayıt tarihi
: 01.01.07
 
 

Sosyoloji bölümünü bitirdim. Şu anda bir sivil toplum kuruluşunda çalışıyorum. Sosyal bilimlere..