"Zorunlu ihtiyaçlardan arta kalan yaşam" Süreniz ne kadar?

Hızla geçen zaman içinde savrulduğumuzu ifade ederiz sıklıkla, özellikle de kendimize zaman ayıramadığımızdan söz ederiz. Bu konuda yazılmış şiir ve yazıları da paylaşırız ki bir şekilde tutalım ucundan hayatı diye. Aşağıda yer verdiğim araştırma yazısı bu konuda oldukça haklı olduğumuzu gösteriyor, kendimize dolu dolu ayıracağımız zaman dilimi o kadar az ki. Şimdilik ne kadar zamanımız olduğuna dair olan yazıya yer veriyorum, bu zamanı artırabilmek için yapmak gerekenleri ve nasıl daha iyi değerlendireceğimizi de araştıracağım.

Sağlıklı ve mutlu zamanlar dileğiyle, sevgilerimle

Ortalama bir insan her gün yaşadığı 24 saatin aslında en fazla 18 saatini şuurlu olarak geçirir, geri kalan minimum 6 saatlik uykuda bilinci tamamen kapalıdır. Bu açıdan bakınca karşımıza şöyle çarpıcı bir rakam çıkar: Ortalama 60 senelik bir yaşamın en az 1/4'ü yani 15 senesi "bilinçsiz" olarak geçmektedir.

Bunun yanı sıra yaşamın ilk 5-10 yılı olan çocukluk dönemi de aynı şekilde şuursuz olarak geçmektedir.

Her gün kişisel bakım, temizlik, giyim, ev işi vs günde 2 saatten, ortalama 60 senelik bir yaşamda toplam 5 yıl sürer.

Her gün üç öğün yemek temin etme ve yeme günde 2 saatten yine 60 senelik bir yaşamda 5 yıl sürer.

Her gün trafikte geçen zaman ortalama 2 saatten yine 60 senelik bir yaşamda 5 yıl sürer.

Her gün iletişim ve haberleşme amacıyla geçirilen süre de yine 2 saatten 60 senelik bir yaşamda 5 yıl sürer.

Cumartesi-Pazar ve resmi tatil günleri, özel izinler hariç bir yılda 138 gün eder. Bu durumda bir yılda 227 iş günü kalır. Günde 8 saatten, 60 senelik yaşamda 12 yıl çalışarak geçmektedir.

Yani; 60 senelik yaşamın;
15 yılı uykuda + 10 yılı çocukluk + 5 yılı bakım yaparak + 5 yılı yemek yiyerek + 5 yılı trafikte + 5 yılı haberleşme trafiğinde +12 yılı da çalışarak = 57 yıl.

Bu toplama hastalıklarla geçen zaman dahil değildir. Bu durumda geriye sadece 3 yıl kalır. Düşünmek, araştırmak, akıl etmek, yaşamak ve kendimize ayıracak sadece ve sadece 3 yıl kalır!...

Yazı kaynak: Genç Gelişim dergisi, temmuz sayısı, sayfa 23.

Resim kaynak: http://www.infowit.com/images/time_graphic.jpg