1 Mayıs'ın izleri

Ülkemizde 2 yıldan beri resmi tatil olarak ilan edilip kutlanan 1 Mayıs İşçi Bayramı, devlet dilinde “devlete karşı gelmek” ve “bölücü unsur” olarak ele alındığından dolayı yasak idi. Tüm emekçilerin, ezilenlerin, sömürülenlerin bir araya gelmesini istemeyen görünmez devlet güçleri yıllar önce HAKLARIN KARDEŞLİĞİ için bir araya gelen barış isteyen insanların üzerine kurşun yağdırmaktan da geri durmamıştır. 1 Mayısı kana bulayan, yasaklayan, emekçileri bölücü olarak gösteren milliyetçi dili iki yıldan beri yavaş yavaş terk eden bir devlet duruşu olduğunu belirtmek gerekir. Kapitalist düzene ve asgari ücrete mahkum ettiği işçilerini yılda bir günde olsa hatırlayan devlet anlayışının, geçmişten bize kanlı elleriyle gülümseyen derin devlet anlayışının farklı bir tezahürü olduğu söylenebilir. 

Ekonomik gelişmenin sıcak parayla ve özelleştirme yaparak “elde ne varsa sat” felsefesi ile ekonomi programı benimseyen iktidar, asgari ücretle çalışan, kot taşlayan, tersanelerde ölümle burun buruna gelen ve maden ocaklarında yerin yüzlerce metre altında çalışmak zorunda olan işçilerin emeğinin ve hayatlarının karşılığını ay sonunu getirmeye yetmeyen asgari ücretle özdeşleştiren kapitalist anlayışın yanında durarak bu duruma seyirci kalmaktadır. Kadercilikle yönetilen devlet işçisini emekçisini kaderiyle baş başa bırakmıştır. 

İşsizlik sorununun çözümünü şimdiden kutsal sayılan 2023 yılında çözüleceğini ifade eden iktidar, taşeronlaşmayı, güvencesiz çalışmayı, kötü koşullarda çalışan emekçilerini kaderine terk ettiğini tekrar seçim politikasında belirtiyor. Yatırım yapmadan, üretmeden, emekçilerin sorunlarını çözeceğini seçim vaatlerine ekleyen partiler, neden sadece seçin dönemlerinde halkı hatırladıklarını sormak gerekir. Kapitalist sistemin sırtını sıvazlayan devlet anlayışımız işçisi ve ömrünün devlet için çalışarak geçirmiş insanlara yetmeyen bir emekli maaşını layık görmektedir. 

Kapitalizmin emek ve işçi haklarını görmezden gelerek, ülke kaynaklarını istediği şekle getirip sırayla midesine indirirken, buna seyirci kalan ve günü kurtarmak adına hazırlanan ekonomik planlar emekçinin beklentisini karşılamadığı görülmektedir. Demokrasi adına bir değişim süreci içine giren ülkemizde artık emek ve işçi haklarının savunulması ve ön plana çıkarılmasını zamanı gelmiştir. Emek ve işçinin yanında olan geçmiş söylevlerden farklı güne uygun projelerle sömürüyü dur demek gerekmektedir. 

1 mayıs günü içimizde yanan emek ve işçi haklarını savunmak, bu düzenin bize dayattıklarını kabul etmeyerek bir araya gelerek emek mücadelesini sonuna kadar sürdürmemiz gerekmektedir. 

Muhittin Kurban 

Eşitlik ve Demokrasi Partisi Adana İl Örgütü Üyesi