10 dakika ara

Sinemada, filme dalmış seyrederken, perdeye karanlık bir görüntü gelir üzerinde “10 DAKİKA ARA” yazar, sonra ışıklar yanar.

“10 dakika ara” esprileri 40 yıl önce de yapılırdı, şimdi de yapılıyor “10 dakika arayalım” diye. Kötü espri denilince aklıma ilk bu gelir.

Geçen hafta Buz Devri 3 filmi için sinemaya girerken afiş üzerindeki filmde ara olmadığı yazısını okuduğumda sinema salonlarında bir değişim olduğunu sanmıştım (1). Birkaç gün sonra arkadaşlarla konuşurken ara olmadan film izlemenin ne kadar güzel olduğunu anlatıyordum. Bunun başladığını ve yaygınlaştığını umduğumu söylediğimde, o filmde ara olmamasının nedeni konusundan bir arkadaştan yorum geldi: Biletlerle beraber kira ödediğimiz üç boyutlu gözlükleri korumak için olduğunu söyledi. Aklıma yattı. Yani değişen bir durum yoktu. Yalnızca üç boyutlu filmleri kesintisiz seyredebileceğimiz belli oldu.

Sinemada ara verilmesi eskiden bu yana hiç hoşuma gitmez. Aranın girdiği yerdeki özensizlikle her filmde karşılaşırım. 10 dakika arada koltuğumdan kalkmadığım için çıkanların gidip gelmeleri de rahatsız eder.

Ara verilmeden seyrettiğim filmler çok azdır, onlar da çoğunlukla özel gösterimlerdedir. Filmi kesintisiz izlemenin, sinema seyircisinin en doğal hakkı olduğunu düşünürüm.

Oysa sinema salonları için 10 dakika ara ticari bir olaydır. Seyirci, arada alışveriş yapacak, mısır alacak, içecek alacak… Aynı kopya iki salonda kullanılıyorsa o kopyaların transferi yapılacak. Sinema seyircisi filmi kesintisiz izlemek istermiş, o ayrıntıdır onlar için, önemsiz bir ayrıntı…

Aslında, ara verilmeden ve reklam süreleri kısılarak, iyi bir planlamayla, yoğun günlerde her salonda fazladan bir seans daha yaratabilirler.

Sinema salonlarında 10 dakika ara olmadan film seyretmek istiyorum…

(1) Buz devri 3, sıcak Ankara gününde serinletti ve güldürdü (4-7-2009): http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=189724

Ankara, 15 Temmuz 2009