100. yazı şeyi

Milliyet Blog (MB) ile tamamıyla tesadüf eseri tanıştım. Öncesinde de yazılar yazardım...ama bu kadar paylaşma imkanı bulmamıştım galiba. Bu kadar insana ulaşabilme fırsatım da olmadı . Belki de vardı da ben bilemedim. MB güzel bir platform kargaşadan, hırçınlıklardan uzak.

Yazarların, okurların paylaşımcı ve katılımcı olduğu bir ortam.
Yazarlar için kimileri okunma kaygısı ile yazıyorlar derken, kimileri sadece paylaşmak için yazıyorlar diyor. Bazıları yorumları gereksiz buluyor, bazıları ise yapılan yorumlara seviniyor.
Kısacası her türlü düşünce uçuşuyor.

Yazan ve okuyan insanın sabırlı olduğuna inananlardanım. MB’de pek çok sabırlı ve harika fikirleri olan insan var. Bunu görmek güzel bir şey. Fikirlerimiz birbirine ne kadar zıt olsa da, aykırı olsa da paylaşabilme özgürlüğüne sahip olabilmek harika. Bu platformun dikkat çekici başka bir özelliği de yazarların birbirlerinden etkilenip çok daha çeşitli yazılar üretmesi ve yeni tarzlar geliştirmesi, bu tıpkı zincirleme bir reaksiyon gibi diye düşünüyorum.

Neden bu yazıyı yazmaya ihtiyaç duyduğuma gelince...MB’de yazmaya başlayınca harika insanlarla tanışabilme olanağı buldum, memleketimden uzak olsam da fikirlerimi, hayallerimi paylaşabilme fırsatını yakaladım. Ve binlerce güldüren, hüzünlendiren, kızdıran, sorgulatan, düşündüren yazıya ulaşabilme imkanına sahip oldum.

Yayın hayatına daha ne kadar aynı kalitede ve özenle devam eder MB bilemem ama MB’yi hayata geçiren yapımcılarına, editörlerine, hayatta kalmasını sağlayan yazar ve okurlarına bir şekilde teşekkür etmek istedim.

Bu 100. yazım olmuş.