107 yaşında yaşama bilinçli veda...

Merhaba e-günlüğüm.
Dün hafif kırgınlığım var dı ama bugün iyiyim. Ben demiştim "bana bir şey olmaz" diye:)

Günde 3, 5-4 ton ağırlık kaldırılan bir iş olunca insan hastalanamıyor.

Oğlum da iyileşmek üzere (söylediklerimi uygulasa iyileşmiş olacaktı)

Dün işten sonra hiç hızımı kesmeden köpeklerimi besledim ve gezdirmeye çıkardım. Bu sefer terlemek için hafif koşarak hızlı tempo ile gezdirdim. Dönüşte de bahçe de uzun süre oyunlar oynadık. Onlar da çok terlediler:) (şaka tabi. köpeklerin ter bezleri yoktur) Yani en azından onların da benim de dillerimiz bir karış dışarı çıktı. Besleme ve gezdirme faslı bittikten sonra bahçe ile ilgilenmek istedim. Yağmur yağdı ve toprak hafif ıslanmıştı. Hazır yumuşamışken belliyeyim dedim. Daha önce apartman görevlisinde, bahçe için gerekli malzemeleri, benim kapının önüne bırakmasını, boş vakitlerimde bahçe ile uğraşabileceğimi söylemiştim. Evet aynı hızla, bahçede ki ağaçların diplerini bellemeye başladım. Yaklaşık on kadar ağaç ve çiçeğin dibini belledim. Sanırım onların da çok hoşlarına gitmiştir. Yoksa bizim gibi oksijenden mahrum kalacak zavallılar. Bu işlemi bir kaç gün sürdüreceğim sanıyorum. Hem bitkilere ve ağaçlara, hem de bana iyi geliyor. İyi terletiyor, Herkese tavsiye ederim. Tabi televizyonun karşısından kalkabilirlerse:) Bu belleme işi dışarıdan kolay gibi görünse de pek kolay olmadığı bilinir...

Bir baktım terden sırılsıklam olmuşum. Doğru banyoya... Sıcak bir banyo ve ardından, ayaklar sıcak suya ve altları tentürdiyotlanıp, ısıtılmış çoraplar giyilir ve dinlenme faslına geçilir:) (ne yapalım, biz böyle gördük, ilaç falan almayız)
Böyle zamanlar da içki içilmez. Vücutta ki vitaminleri alır, güç kaybettirir. Onun yerine, bir bardak sıcak suya yarım limon sıkılır ve üzerine karabiber dökülüp içilir. (kokteyl niyetine içilebilir. nasılsa için de limonun alkolü de var) Sonra doğru yatağa gidip ertesi gün iyileşmek üzere yatılır:)

Bayan arkadaşım bile hastalıktan perişan vaziyette. Niye mi? Söylediklerimi uygulamıyor da ondan. O ilaç alıyor, ateşli ve salya sümük ortalar da dolaşıyor. Gırtlağına sarılacak halim yok ya. Alsın ilaçlarını, yıpratsın organlarını.Gittikçe azalan direnci ve bozulan vücut dengesi daha iler ki zamanlar da başına neler açacak... (daha genç:) kimbilir benim yaşıma gelince neler olur)

Bugün de balon dağıtmaya devam. Çocuklar da ben de mutluyuz. Hatta bazan anneler de imrenip balon istiyorlar. Tabi kırmıyor ve onlara da veriyorum. Eğlensin garipler:)

Sevgili e-günlüğüm;

Bugün bir arkadaşımın dedesi yaşamını yitirdi. 107 yaşın da idi. Kafkas kökenli, beslenmesi doğru, sigara kullanır, ve yürüyüş yapar dı. Hiç bir problemi yok du. Kulakları duyuyor, gözleri görüyor, ve kimseye muhtaç olmadan yaşıyor du. Buraya kadar her şey normal. Ölümü çok ilginç... Bundan 2 sene önce ailesi onu istanbul'a getirdi. (sen kafkasları ve oksijeni bırak, oksijensiz ve zehirli bir kente gel) Neyse, aynı beslenme tarzı ile yaşamına burada da devam etti. Geçen ay "ben köye gideceğim" dedi ve gitti. Dün gece normal saatin de yattı ve sabah kalkıp kahvaltısını yaptı. Öğlen "bana hocayı çağırın" dedi ve hoca geldi. Hoca ile sohbet edip yol ettikten sonra, odasına çekil di ve bir saat sonra hayata veda etti... Bana göre bu gelişmeler de insanoğlu hakkın da büyük ip uçları yatıyor... (bu bilgiler, arkadaşım olan torunundan alınıp. aktarılmıştır.) Kendisi ile tanışma fırsatı bulmuş ve bir çok defalar fikir alış verişi yapmıştım. Ben bilim insanlarının belli kalıplara bağlı kalarak araştırma yapmak yerine, bu özellikte ki insanlar la sohbet etmeli ve gerçeklere ulaşmalılar diye düşünüyorum. (laf söylemeden yapamadım) Nur için de yatsın.

Daha ondan öğreneceğim çok şey vardı ki; hiç bir kaynakdan erişemeyeceğim bilgiler di. Bu kişileri zehirlemeden, tıpkı hayvanlara yaptığımız gibi nesillerini tüketmeden bir şeyler öğrenmeliyiz. Aman dikkat, diğer canlılara yaptığımız gibi sakın koruma altına falan almayalım, daha kötü olur. Sadece sohbet ederek, izleyerek ve gözlemleyerek öğrenebiliyoruz...

Evet sevgili e-günlük cüğüm, bugün de bu kadar.

Yarın görüşmek üzere, hoşçakal.

Biliyor musun? Sahra çölünde ki Tidikelt kasabasına on yıl boyunca hiç yağmur yağmamış... (susuzluk çekmişler mi acaba?.:)

Güzel söz: "Yalnız hislere göre yaşamakla, güvenli bir hayat sürmek, birbiri ile bağdaşmaz. İnsanın kendini kurtarabilmesi için, mücadele etmesi ve tehlikeleri göze alması gerekir..." IGUAZI SILONE